Na ulicach naszych miast spotykamy osoby ubrane w zakonne habity, które różnią się kolorem i krojem. To ci, którzy bądź już złożyli śluby czystości, posłuszeństwa i ubóstwa, bądź do nich się przygotowują. Habit jest dla zakonnika tym samym, czym mundur dla żołnierza. Po nim można określić przynależność do konkretnego instytutu życia zakonnego (popularnie nazywanego zakonem)...
Według dawnej definicji prawa kanonicznego: zakon to stowarzyszenie wiernych zatwierdzone przez władze kościelne, którego członkowie składają śluby tzw. uroczyste, zobowiązując się do zachowania posłuszeństwa, ubóstwa i czystości. Uroczyste śluby pociągały za sobą skutki prawne, na przykład nieważność małżeństwa zawartego w czasie ich obowiązywania, utratę praw własności oraz zdolności nabywania majątku. Zgromadzenie zakonne to wspólnota, której członkowie składali tzw. śluby proste, które nie pociągały skutków prawnych takich jak w zakonie.
To rozróżnienie zniósł Kodeks Prawa Kanonicznego z roku 1983. Dziś ma ono wyłącznie znaczenie praktyczne w nazwach, które pozostały bez zmian. Aktualny Kodeks Prawa Kanonicznego nazywa zakony i zgromadzenia instytutami życia zakonnego.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.