Zmarła Vassula Rydén – kontrowersyjna mistyczka „ogólnochrześcijańska”

W wieku 82 lat zmarła w Atenach 25 września Vassula Rydén – urodzona w Grecji i wychowana w tradycji prawosławnej mistyczka, której poglądy zawierały w sobie elementy różnych wyznań chrześcijańskich, w tym także katolicyzmu. Jej charyzmatem była „modlitwa o jedność Ciała Chrystusowego”. Chociaż starała się łączyć w sobie nauczanie różnych Kościołów, a może właśnie dlatego, jej nauki były potępiane lub co najmniej wywoływały zastrzeżenia ze strony tychże wyznań.

Vassula Rydén, a właściwie Vassiliki Claudia Pendakis, urodziła się 18 stycznia 1942 w dzielnicy Kairu – Heliopolis w prawosławnej rodzinie greckiej. Po latach napisała, że gdy miała 6 lat, doświadczyła męczących snów i koszmarów na jawie, które przypisywała szatanowi, usiłującemu ją zabić. A gdy miała 10-12 lat, śniła na jawie o duchowym małżeństwie z Jezusem, na co spoglądała Maryja Panna. Opisywała również szereg innych podobnych zdarzeń, świadczących – niezależnie od stopnia ich prawdziwości i treści – o jej bogatym życiu wewnętrznym, zakorzenionym w chrześcijaństwie.

W 1966 w Lozannie poślubiła luteranina, z którym miała dwóch synów (1971 i 1976). Gdy mąż ją opuścił, w listopadzie 1980 oficjalnie rozwiodła się z nim, ale już w czerwcu następnego roku ponownie wyszła za mąż, również za luteranina, tym razem Szweda – Pera Rydéna.

W 1985 przeżyła nawrócenie w wyniku, jak sama przyznała, wewnętrznych natchnień i pouczeń, które mieli jej przekazać Jezus i cała Trójca Święta, Matka Boża i św. Michał Archanioł. Te swoje prywatne objawienia opisała prostym językiem (po angielsku) w ponad 100 zeszytach, które w formie książkowej ukazały się w 14 tomach w prawie 50 językach (m.in. po polsku) jako „Prawdziwe Życie w Bogu”. Główne poruszane w niej zagadnienia to: modlitwa o jedność chrześcijan, uświęcenie i nawrócenie Rosji, powrót ludzkości do Boga, uznanie przez wszystkie Kościoły różnych członków dworu niebieskiego, którzy spotkali Vassulę (Najświętsza Maryja Panna, święty Michał Archanioł , św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Świętego Olbicza oraz Duch Święty jako wyraźnie określona Osoba Trójcy Świętej).

Nauczanie zawarte w tych pismach jest w wielu wypadkach zbieżne z doktryną katolicką, np. nawoływanie do zjednoczenia chrześcijaństwa pod przewodnictwem papieża, przy jednym ołtarzu, do odnowy czci dla Eucharystii, ożywienia nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny, a kluczem do takiej jedności winna być wspólna data Wielkanocy.

Niemniej jednak Kongregacja Nauki Wiary ogłosiła dwa dokumenty (6 października 1995 i i 29 listopada 1996), w których przestrzegała katolików przed bezkrytycznym przyjmowaniem poglądów grecko-egipskiej mistyczki, wskazując m.in. na niezbyt jasny język jej objawień oraz twierdząc, że nie mogą one być uważane za nadprzyrodzone. Zwracano też uwagę, że samowolnie przystępuje ona do sakramentów katolickich, choć formalnie jest prawosławną. Zarówno ona sama, jak i jej zwolennicy twierdzili wprawdzie, że zastrzeżenia urzędu watykańskiego, kierowanego wówczas przez kard. Josepha Ratzingera, wynikały w znacznym stopniu z niedokładnego odczytania treści tych objawień i późniejszej ich interpretacji, ale 25 stycznia 2007 następca kardynała (wówczas już papieża Benedykta XVI) na stanowisku prefekta, kard. William Levada utrzymał w mocy negatywną ocenę poglądów V. Rydén. Ona sama ponownie potwierdziła, iż w jej nauczaniu nie ma błędów doktrynalnych.

Jednocześnie należy dodać, że 16 marca 2011 Patriarchat Konstantynopolski wydał deklarację, w której stanowczo potępił poglądy Vassuli i poprosił prawosławnych, aby ich nie szerzyli.