Światowy Dzień Modlitw o Powołania, który przypada w Niedzielę Dobrego Pasterza, przypomina o uczestnictwie w Bożym planie miłości i ucieleśnianiu piękna Ewangelii.
Senni i półsenni nie zapełnią pustych przestrzeni ludzkiego ducha, ponieważ są zamknięci na Ducha nadziei, który pragnie ich uczynić skutecznymi narzędziami Bożego miłosierdzia w świecie ludzi zestresowanych przez technologiczne wynalazki. Natomiast Ewangelia potrzebuje pasjonatów, którzy będą siewcami Bożej nadziei, stanowiącej lekarstwo na bezradność i bezduszność cywilizacji obojętności, która pomija potrzeby najbardziej potrzebujących, zamkniętych w „bańkach samotności”, odizolowanych od społeczeństwa, potrzebują relacji z drugim człowiekiem jak życiodajnego tlenu. Wszystko po to, aby nie popaść w panikę, narzekanie czy czarnowidztwo, by po prostu przestać się lękać.
Papież Franciszek w orędziu na 61. Światowy Dzień Modlitw o Powołania zachęca do konkretnej aktywności: „Obudźmy się ze snu, wyjdźmy z obojętności, otwórzmy kraty więzienia, w którym czasami się zamykaliśmy”. I wzywa: „Bądźmy pasjonatami życia i zaangażujmy się w pełną miłości troskę o tych, którzy nas otaczają i o środowisko, w którym żyjemy. Powtarzam: miejmy odwagę zaangażować się! Ksiądz Orest Benzi, niestrudzony apostoł miłosierdzia, stający zawsze po stronie najmniejszych i bezbronnych, zwykł powtarzać, że nikt nie jest tak biedny, by nie miał czegoś do dania, i nikt nie jest tak bogaty, by nie potrzebował czegoś otrzymać”.
Siewcy nadziei, dalekiej od skupionego na sobie optymizmu, są dziś na wagę złota. Choć spychani na margines cywilizacji pośpiechu, zatrzymują się w biegu codzienności, by w ciszy zaczerpnąć z boskiego Źródła. Dzięki temu mogą rozwinąć skrzydła, lepiej zrozumieć samych siebie i żyć pełnią życia. Izabela Antosiewicz w książce pt. O poczuciu własnej wartości. Jak docenić i pokochać siebie (wyd. RTCK 2024) zauważa: „Porównywanie się ma sens tylko wówczas, gdy służy zobaczeniu, co z bogactwa talentów drugiego człowieka może stać się wartością dla mnie, a co ze mnie może okazać się wartościowe dla otoczenia. Chodzi o to, byśmy zobaczyli, jak możemy się obdarować nawzajem naszymi talentami”.
Zakończę słowami Hymnu Jubileuszu 2025 (tłum. xls):
Podnieście oczy, idźcie z wiatrem,
przyspieszcie kroku: Bóg przychodzi w odpowiednim czasie.
Spójrzcie na Syna, który stał się Człowiekiem:
tłumy ludzi znajdują drogę.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.