Nie modlił się. Sam był modlitwą
Świat uczynił z niego niegroźnego dziwaka i marzyciela gawędzącego z ptaszkami. Tymczasem był to mistyk i stygmatyk, który powtarzał: „Pan dał mi rozpocząć życie pokuty”.
Na początku było słowo. Popłynęło z krzyża. Francesco Bernardone miał 25 lat i za sobą swawolne życie lekkoducha. W 1206 roku w maleńkim umbryjskim kościółku św. Damiana padł na kolana przed XII-wieczną ikoną Ukrzyżowanego. Usłyszał: „Idź i napraw mój Kościół, który jest w ruinie!”. Te słowa były wstrząsem, drogowskazem, zapoczątkowały drogę pokuty, którą zaczął praktykować Biedaczyna z Asyżu.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Deklaracja o ludzkiej godności Dignitas infinita
Aborcja w świetle racjonalnych argumentów
Nauka patrzy na poczęte dziecko inaczej niż na zlepek komórek.
- Zastrzelono kolejnego kapłana
- Ewangelizatorem zostaje się, żyjąc ogniem pierwszych chrześcijan
- Watykan w ONZ: aborcja nie jest drogą do zrównoważonego rozwoju
- Górski Karabach: Azerowie zburzyli ormiański kościół
- 25. rocznica beatyfikacji Ojca Pio
- Paryż. Na olimpiadzie liczy się też wiara, na sportowców czekają kapelani
- Spotkanie proboszczów świata: chcemy usłyszeć, jak Jezus nadal działa dzisiaj
- Kard. Pizzaballa: za wcześnie na pokój w Ziemi Świętej
- Nowy przełożony ordynariatu dla byłych anglikanów
- Francja: siedmiu biskupów pielgrzymuje w intencji powołań
- Abp Szewczuk: wyciągnijmy naszych braci z piekła rosyjskiej niewoli
- Papież: rozmowa duchowa i synodalność wymagają opróżnienia z siebie samego
