80 mln uchodźców na świecie - statystyki, za którymi stoją żywi ludzie

Organizacja zwróciła ponadto uwagę, że nieznacznie spadła liczba robotników-migrantów w krajach najwyżej rozwiniętych: ze 112,3 mln do 111,2, podczas gdy wyraźnie wzrosła ona w krajach średniorozwiniętych – z 17,5 mln do 30,5 mln. Jednocześnie zwiększyły się w tym czasie przekazy od migrantów do krajów ich pochodzenia – w 2018 wyniosły one 689 mld dolarów, przy czym najwięcej otrzymały ich Indie – 78,6 mld, następnie Chiny – 67,4, Meksyk – 35,7 i Filipiny – 34 mld dolarów.

Oprócz USA, innymi ważnymi kierunkami przemieszczania się migrantów są, według raportu, Francja, Rosja, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Arabia Saudyjska. Kraje Zatoki Perskiej mają największą na świecie liczbę robotników cudzoziemskich, przy czym przodują tu Emiraty, w których wskaźnik ten dochodzi do 90 proc. ludności. Raport OIM wspomina także o migracjach spowodowanych klęskami żywiołowymi, katastrofami klimatycznymi i meteorologicznymi. Na przykład jeden tylko tajfun Mangkhut na Filipinach doprowadził pod koniec ub.r. do przemieszczenia się prawie 3,8 mln osób – jest to najwyższa na świecie liczba uciekinierów tego rodzaju.

Potrzeba rozwiązań systemowych

Od lat Watykan jest zaangażowany w poszukiwanie konkretnych rozwiązań trudnej sytuacji - zapewnia przedstawiciel Stolicy Apostolskiej przy ONZ w Genewie. „Liczy się przede wszystkim ochrona życia ludzkiego i jego godności, złagodzenie cierpienia i pomoc w rozwoju” – podkreśla abp Ivan Jurkovič. Nie wystarczą rozwiązania doraźne i reagowanie na pojawiające się kryzysy. „Konieczne jest wypracowanie uregulowanych sposobów przyjmowania uchodźców w poszczególnych krajach i zapewnienie im wsparcia w celu osiągnięcia trwałego rozwiązania problemów” – stwierdza przedstawiciel Stolicy Apostolskiej. Podkreśla, że papież Franciszek ma nadzieję, iż większa liczba krajów otworzy korytarze humanitarne i przyjmie programy prywatnego sponsoringu uchodźców, czyli rozwiązania, w których część kosztów ponoszą osoby prywatne lub organizacje społeczne, oferując także wsparcie pozafinansowe, takie jak: użyczanie mieszkań, szukanie pracy, pomoc w odnajdywaniu się w nowym miejscu i sytuacji. „Według przeprowadzonych badań takie podejście zwiększa szanse integracji” – zapewnia abp Jurkovič.

Stały obserwator przy ONZ podkreśla jednak, że mimo podejmowania tych działań los większości uchodźców jest wciąż niepewny. Nie są oni w stanie zaspokoić swoich podstawowych potrzeb. Wielu z nich przebywa w obozach, gdzie pozbawieni są dostępu do edukacji, opieki zdrowotnej i możliwości godnej pracy, ryzykując tym samym, że staną się ofiarami handlu ludźmi i współczesnego niewolnictwa.

Za statystykami stoją żywi ludzie

Za statystykami stoją żywi ludzie, którzy opuszczają swoją ziemię i są gotowi ryzykować życie w podróży, która w wielu przypadkach jest długa i niebezpieczna, znoszą trudy i cierpienia, pokonują druty kolczaste i mury, wzniesione po to, by trzymać ich z dala od tego celu. „Decydujemy o losach innych, zapominając, że są to ludzie, którzy tylko chcą żyć. Warto dobrze przemyśleć możliwe rozwiązania, bo pewne jest, że liczba migrantów wzrośnie. Obojętność na ich los to forma egoizmu. Dla ratowania własnej skóry zapomina się o beznadziejnej sytuacji innych. To sprawia, że na tym świecie coraz więcej osób czuje się coraz bardziej samotnych. W najtrudniejszej sytuacji są najmłodsi. Dramatyczne jest to, że 40 proc. migrantów to dzieci. Jest ich od 30 do 34 milionów. Nie wolno też zapominać, że wielu migrantów, którzy są dziś pełnoletni, byli już migrantami jako dzieci. Musimy chyba sięgnąć dna, żeby się od niego odbić, zapewne musimy stanąć pod ścianą żebyśmy coś zmienili. Najważniejsze to zmienić sposób w jaki patrzymy na świat – nasze osądy“ – podkreśla kard. Francesco Montenegro, szef włoskiej Caritas i arcybiskup Agrygentu, na terenie którego leży „wyspa uchodźców” Lampedusa na Morzu Śródziemnym.

Krzysztof Tomasik, KAI