Lourdes niewymownym dowodem miłości Boga

Papież Jan XXIII każdego dnia odmawiał trzy części różańca. Przez całe swoje życie był wielkim propagatorem tej modlitwy. Jemu też przypadł zaszczyt konsekrowania Bazyliki Podziemnej Piusa X w Lourdes w setną rocznicę objawień Matki Bożej, kiedy był jeszcze nuncjuszem apostolskim we Francji. Zadziwiająca jest również lista cudów, jakie dokonały się za przyczyną modlitwy różańcowej, zarówno w francuskim Lourdes, jak i tym naszym kochłowickim. Spisane zostały nawet łaski, jakie otrzymali wierni modlący się przez Matką Bożą z Lourdes w naszym starym kościele. Dobrze, że dwusetna rocznica istnienia tej świątyni przypadła właśnie w październiku, kiedy to w sposób szczególny kierujemy się ku Bogu za wstawiennictwem Królowej Różańca Świętego. Dobrze, że ten wielki proboszcz, jakim był Ludwik Tunkiel, wybrał się z pielgrzymką do Lourdes. To właśnie on, zainspirowany tym świętym miejscem, stworzył w Kochłowicach taką swoistą miniaturę tego sanktuarium. 

Nowe uzdrowienie dopiero co zostało ogłoszone za cudowne

Dziś Włoszka Anna Santaniello jest leciwą kobietą, ale w momencie, kiedy została dotknięta przez uzdrawiającą moc Boga, miała 41 lat. Jej osoba jest wymieniana w historii Lourdes jako 67 przypadek cudownego uzdrowienia. Wszystko zaczęło się 19 sierpnia 1952 roku, kiedy to poważnie schorowana Anna Santaniello została uzdrowiona w niewytłumaczalny sposób po zażyciu kąpieli w basenach na terenie sanktuarium podczas pielgrzymki, jaką odbyła razem z wieloma innymi chorymi do Lourdes.

Anna Santaniello urodzona w 1912 roku, cierpiała na poważne schorzenie serca, ostre i uporczywe duszności oraz na ostry reumatyzm stawowy. Miała również problemy z mówieniem i chodzeniem. Na nadmiar złego jej życie stawało się coraz trudniejsze z powodu ataków astmy oraz sinicy (cyanosis) twarzy i warg.

16 sierpnia 1952 roku pani Anna wybrała się pociągiem na pielgrzymkę zorganizowaną z myślą o chorych do Lourdes. Podczas całego pobytu w sanktuarium była pod stałą opieką medyczną. !9 sierpnia została zaniesiona na noszach do basenów i zanurzona w wodzie z cudownego źródła. Jednak stan jej zdrowia nie polepszył się na tyle, żeby mogła wyjść z basenów o własnych siłach. Wieczorem tego samego dnia uczestniczyła w procesji maryjnej ze świecami. Nazajutrz, 20 sierpnia, została przebadana przez kilku lekarzy, którzy opiekowali się chorymi z pielgrzymki. Ich oświadczenie było zadziwiające: tętno 90, rytm regularny, sinica i duszności całkowicie zniknęły. Chora była w stanie chodzić o własnych siłach bez większego problemu. Spała spokojnie, powrócił jej apetyt, którego nie miała już od dawna. Po powrocie do Włoch poszła odwiedzić swoich rodziców w Turynie.

29 sierpnia poddała się badaniom dwóch lekarzy, którzy stwierdzili, że jej schorzenia w cudowny sposób całkowicie ustąpiły. Po wielu latach wnikliwych badań przypadek Anny Santaniello został uznany za 67 cudowne uzdrowienie w Lourdes. Kościół ogłosił to światu 9 listopada 2005 roku. Dziś pani Anna tak mówi o tamtym wydarzeniu: „Przybyłam do Lourdes między innymi z pewnym młodym człowiekiem w wieku 20 lat, który nazywał się Nicole. Na skutek wypadku utracił on zdolność chodzenia. Będąc w grocie prosiłam Matkę Bożą, żeby przywróciła zdrowie temu młodemu człowiekowi, który prosił, żebym mogła wrócić do pracy. W tamtym czasie pracowałam jako pielęgniarka w Czerwonym Krzyżu. Po moim powrocie do Włoch, kiedy byłam już uzdrowiona, zaproponował mi pracę z dziećmi, którym nie było dane szczęśliwie przeżyć okres ich dzieciństwa. Praca z takimi dziećmi była dla mnie prawdziwym darem.”