„Miłosierdzia Boże, łaska naszych czasów” – pod takim hasłem 19 listopada rozpocznie się IV Kongres Miłosierdzia Bożego dla Afryki i Madagaskaru. Będzie się odbywał w Wagadugu, stolicy Burkina Faso. – Celem Kongresu, tym najbardziej ogólnym, jest uświadomienie Afrykańczykom, że Miłosierdzie Boże może być pomocą w rozwiązywaniu najbardziej palących problemów Afryki i Madagaskaru i niesie nową nadzieję dla całego świata – mówi ks. Stanisław Filipek, pallotyn, główny organizator Kongresu.
– Chcemy pogłębić wiedzę Afrykańczyków nt. orędzia o Bożym Miłosierdziu, nauczyć ich praktyk religijnych związanych z kultem Bożego Miłosierdzia i co bardzo ważne zachęcać, by praktykowali w swoim życiu uczynki miłosierdzia, te względem ducha i względem ciała – dodaje misjonarz.
Konferencje będą dotyczyły fundamentów biblijnych Bożego Miłosierdzia, realizowania go przez świętych Kościoła, ze szczególnym podkreśleniem roli s. Faustyny Kowalskiej, a także jego zakorzenienia w dokumentach papieskich, szczególnie Jana Pawła II i Benedykta XVI.
Ważną częścią Kongresu będą konferencje propagujące nauczanie społeczne Kościoła. - Dla mieszkańców Afryki to bardzo ważne, ponieważ, żyjąc w krajach nękanych wojnami i ubóstwem, postrzegają Boże Miłosierdzie nie tylko jako rzeczywistość duchową, ale przede wszystkim jako drogę do wyzwolenia z niesprawiedliwości społecznej – wyjaśnia ks. Filipek. Kongres zakończy się 24 listopada Mszą Świętą z ogłoszeniem postanowień Kongresu oraz uroczystym rozesłaniem uczestników.
Ostatni Afrykański Kongres Bożego Miłosierdzia miał miejsce w 2016 roku w Rwandzie. Był organizowany przez pallotynów, pod kierownictwem ks. Stanisława Filipka i zakończył się uroczystym powierzeniem Miłosierdziu Bożemu całej Afryki i Madagaskaru.
Nie było ono związane z zastąpieniem wcześniejszych świąt pogańskich, jak często się powtarza.
"Pośród zdziwienia ubogich i śpiewu aniołów niebo otwiera się na ziemi".
Świąteczne oświetlenie, muzyka i choinka zostały po raz kolejny odwołane przez wojnę.
Boże Narodzenie jest również okazją do ponownego uświadomienia sobie „cudu ludzkiej wolności”.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.