Papież: Troska o więźniów zadaniem Kościoła

Papież podkreślił, że to Boże Miłosierdzie, które inspiruje ich do działania, decyduje też o skuteczności ich posługi. Przypomniał, że wszystko, co czynią dla więźniów, jest dobrem wyświadczonym samemu Jezusowi.

Franciszek bardzo obszernie opisał trudności, z którymi zmagają się dziś więzienia. Są one przeludnione, brakuje środków na resocjalizację. Jego zdaniem odzwierciedla to realia naszego społeczeństwa, jest konsekwencją egoizmu i obojętności, kultury odrzucenia. Bardzo często odosobnienie przestępców postrzega się jako ostateczne rozwiązanie problemów, którymi żyje społeczeństwo. Łatwiej jest bowiem karać niż wychowywać. Trzeba tymczasem zabiegać o rozwój integralny rozwój osoby, który ograniczy okoliczności sprzyjające przestępczości.

Ponadto nierzadko miejscom odosobnienia nie udaje się zrealizować celu, jakim jest promocja procesów resocjalizacji. Niewątpliwie przyczyną tego jest brak odpowiednich środków, które pozwoliłyby zmierzyć się problemami społecznymi, psychologicznymi i rodzinnymi, doświadczanymi przez więźniów, a także przeludnienie więzień, które sprawia, że stają się one miejscami odczłowieczenia. Prawdziwa resocjalizacja rozpoczyna się natomiast od zapewnienia możliwości rozwoju, edukacji, godnej pracy, opieki medycznej, a także od tworzenia przestrzeni publicznej na zaangażowanie obywatelskie.

Franciszek zaapelował też o niestygmatyzowanie tych, którzy w swym życiu popełnili błędy. Trzeba raczej docenić czynione przez nich starania i pomóc im w prowadzeniu godnego życia.

Bardzo często człowiek wychodzący z więzienia musi się konfrontować z obcym mu światem, który na dodatek nie uznaje go za godnego zaufania, a nawet pozbawia go możliwości wykonywania pracy, by zarobić na godne utrzymanie. Kiedy ludziom utrudnia się pełną realizację swej godności to ponownie są oni wystawieni na zagrożenia, które pojawiają się kiedy brak możliwości rozwoju, pośrodku przemocy i braku bezpieczeństwa. Jako wspólnoty chrześcijańskie musimy postawić sobie pytanie. Jeśli ci bracia i siostry odbyli już swoją karę za popełnione przez nich zło, dlaczego trzeba ich obarczać nową karą społeczną w postaci odrzucenia i obojętności. Ta awersja społeczna często staje się dodatkowym powodem, dla którego powracają do tych samych błędów.

Papież podkreślił, że każdy Kościół lokalny powinien na własny sposób uobecniać pośród tych ludzi miłosierdzie Boga. Zachęcił też do dzielenia się podejmowanymi na tym polu inicjatywami. Szczególnej trosce polecił rodziny więźniów, które przechodzą przez trudny okres próby.

Na zakończenie w improwizowanych słowach Franciszek po raz kolejny wyraził swój sprzeciw wobec kary dożywocia. Jego zdaniem ważne jest, aby więźniowie zawsze mieli jakąś perspektywę na przyszłość. Nikt nie zmieni swego życia, jeśli nie ma perspektyw – podkreślił Papież.