W bazylice Narodzenia Pańskiego w Betlejem naukowcy natrafili na chrzcielnicę z czasów późnego antyku. O sensacyjnym odkryciu poinformował na konferencji prasowej w Jerozolimie przewodniczący palestyńskiego urzędu prezydenckiego ds. konserwacji bazyliki Narodzenia Ziad al-Bandak.
Według tej informacji chrzcielnica została odkryta w dotychczasowej chrzcielnicy w południowym korytarzu bazyliki. Do przeanalizowania nowego odkrycia zostali zaangażowani zarówno palestyńscy, jak i zagraniczni specjaliści. Nieoczekiwane odkrycie spowoduje przesunięcie terminu oficjalnej ceremonii zakończenia prac konserwatorskich bazyliki Narodzenia, co miało nastąpić w listopadzie br. Jako nowy termin przewiduje się teraz maj lub czerwiec 2020, tak aby patriarchat greckokatolicki, kustodia franciszkanów w Ziemi Świętej oraz patriarchat ormiańsko-apostolski miały dość czasu na dokończenie prac.
Chrzcielnica z czasów późnego antyku została odkryta w czasie badań archeologicznych i historycznych obecnie istniejącej chrzcielnicy. Kamień, z którego została wykonana, jest taki sam jak kamień kolumn bazyliki Narodzenia, co świadczy o jej wczesnym pochodzeniu. Dokładniejszą datę pochodzenia chrzcielnicy bada prof. Michele Bacci z Uniwersytetu we Fryburgu.
Prace konserwatorskie w bazylice Narodzenia rozpoczęto przed sześcioma laty. Według Gianmarco Piacentiego, szefa włoskiej firmy prowadzącej prace konserwatorskie, nowo odkryta chrzcielnica jest „niezwykłym i wyjątkowym” dziełem sztuki. Firma Piacentiego z Prato we włoskiej Toskanii od 2013 roku prowadzi prace konserwatorskie w pochodzącej z IV wieku bazylice w Betlejem.
Bazylika Narodzenia Pańskiego jest wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Na polecenie rzymskiego cesarza Konstantyna kościół został zbudowany w IV wieku nad grotą, w której według tradycji chrześcijańskiej narodził się Chrystus. Znaczną część świątyni zburzyli Samarytanie w czasie buntu w 529 r. Przez wiele lat walczyły o nią armie krzyżowców i muzułmanów.
Kościół odbudowano za panowania cesarza Justyniana ok. 530 r. Krzyżowcy bogato ozdobili bazylikę, a z biegiem wieków kościół był odnawiany i rozszerzany o nowe kaplice i klasztory. Nadzór nad bazyliką Narodzenia sprawują od 1852 r. trzy Kościoły: prawosławny, ormiański i rzymskokatolicki.
Najbardziej czczonym miejscem w kompleksie świątyni jest umieszczona pod prezbiterium Grota Narodzenia. Srebrną, 14-ramienną gwiazdę na białym marmurze posadzki groty, w miejscu, w którym Jezus miał przyjść na świat, umieścili katolicy w 1717 r. Na gwieździe widnieje łaciński napis "Hic de Virginae Maria Jesus Christus natus est" (Tu z Dziewicy Maryi narodził się Jezus Chrystus). Grota ma 12 m długości, 3,5 m szerokości i ok. 3 m wysokości. Wisi tam 15 srebrnych lamp oliwnych.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).