Rzecznik Episkopatu: Rolą KEP jest służba Bogu i ludziom

Jak zaznaczył ks. Rytel-Andrianik, rolą KEP jest służba Bogu i ludziom. "Tę służbę dobrze obrazuje historia Polski. Przykładem tego na przestrzeni 100 lat było np. przewodniczenie wspólnej modlitwie Polaków przed Bitwą Warszawską 1920 r., nazwanej później +Cudem nad Wisłą+. W czasach II wojny światowej zginął co piąty ksiądz diecezjalny - wielu z nich straciło życie w obozach zagłady - niejednokrotnie dlatego, że dany kapłan nie chciał opuścić swoich parafian w sytuacji zagrożenia" - wymieniał.

Przypomniał "List biskupów polskich do niemieckich" z 1965, nazywany później orędziem, który - zdaniem rzecznika KEP - był "bardzo odważnym, przełomowym krokiem, uważanym za jeden z najważniejszych etapów pojednania polsko-niemieckiego. Wypływał zaś z ducha chrześcijańskiej miłości bliźniego, która leczy rany".

"Warto dodać, że w okresie komunizmu kościoły były właściwie jedynym miejscem, gdzie istniała wolność słowa i gdzie udzielano wsparcia opozycji antykomunistycznej. Wystarczy przypomnieć postać kapelana +Solidarności+ ks. Jerzego Popiełuszkę" - dodał.

Rzecznik KEP zwrócił uwagę na fakt, że w historii Episkopatu Polski przez prawie 50 lat na jego czele stali Słudzy Boży, czyli osoby, których świętość życia już została uznana albo obecnie toczą się ich procesy beatyfikacyjne. Są to prymasi Polski kard. August Hlond i kard. Stefan Wyszyński, a także kard. Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II, który pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego KEP.

"Widać więc, że rola Episkopatu Polski jest nie do przecenienia. To wielka odpowiedzialność prowadzenia w wierze milionów ludzi w kraju, gdzie ponad 90 proc. społeczeństwa to katolicy" - podkreślił ks. Rytel-Andrianik.

Konferencja Episkopatu Polski obchodzi w 2019 r. jubileusz 100. rocznicy powstania. Początki zebrań plenarnych Konferencji Episkopatu Polski są związane z zebraniami biskupów metropolii warszawskiej, które odbywały się w latach 1824-1825, 1861 i 1906-1925. Z okazji obchodów 100. rocznicy utworzenia metropolii warszawskiej, na zaproszenie abp. Aleksandra Kakowskiego, Prymasa Królestwa Polskiego w Warszawie, w dniach 10-18 marca 1917 r. miało miejsce pierwsze nieoficjalne zebranie biskupów polskich z trzech zaborów. Pierwsze oficjalne zebranie plenarne biskupów w niepodległej Polsce zostało zwołane przez metropolitę warszawskiego abp. Aleksandra Kakowskiego w dniach 10-12 grudnia 1918 r.

W latach 1919-1939 odbyło się 38 posiedzeń plenarnych polskich biskupów dotyczących m.in. organizacji struktur Kościoła, spraw duszpasterskich, społecznych, kulturalnych oraz relacji między Kościołem a państwem. W Polsce po 1918 r. oficjalna nazwa spotkań biskupów brzmiała "Zjazd Biskupów Polski". Natomiast od 1930 r. zaczęto stosować określenie "Konferencja Plenarna Episkopatu Polski".

15 marca 1969 r. Święta Kongregacja do spraw Biskupów dekretem erygowała Konferencję Episkopatu Polski i zaaprobowała jej pierwszy statut. Istnieje w niej zapis, który głosi, iż "Konferencja Biskupów w Polsce już od 50 lat pełni swą posługę".