Jeżeli tak jest w niebie, to chcieliby tam trafić

Czterech braci i dziewięć sióstr wchodzi w ustalony rytm swojej duchowości i dzieli się nią ludźmi, którzy zaglądają do kościoła przy Trasie Łazienkowskiej. Obecnie trwa odbudowa kościoła, który po wojnie nigdy nie został przekazany do użytku wiernych. Samo otwarcie zamkniętych od dziesięcioleci drzwi świątyni zostało przyjęte z radością – informuje przełożona. S. Joanna podkreśla, że zostali bardzo dobrze przyjęci i że coraz więcej osób przyłącza się do modlitwy i że nie są to osoby, które miały już wcześniej kontakt z nimi w Paryżu, przeważają tacy, dla których Wspólnoty są odkryciem. Już padają pytania, czy można zorganizować przy Łazienkowskiej wspólnotę rodzin, żyjących duchowością pustyni w mieście.

Największe wrażenie robi na nich liturgia – mówi brat Benedykt, jedyny Czech w grupie Polaków. Zakonnicy podkreślają, że to liturgia jest najcenniejszym darem, jaki powstała we Francji wspólnota chce przekazać tutejszym wierzącym. Brat Benedykt opowiada o robotnikach, którzy pracują przy remoncie kościoła pw. Matki Bożej Jerozolimskiej. Po włączeniu się w śpiewaną liturgię stwierdzili, że jeżeli tak jest w niebie, to chcieliby tam trafić.

Od wtorku do piątku wierni mogą wraz z mnichami uczestniczyć w jutrzni o godz. 7.00, w oficjum południowym o godz. 12.30 i o 18 w nieszporach i Eucharystii. W sobotę jutrznia jest o 8.00, pozostałe godziny modlitwy chórowej nie ulegają zmianie. W niedziele jutrznia jest o 8.00, Eucharystia o 11, a nieszpory o 18.30. W poniedziałek nie ma wspólnych modlitw, gdyż jest dzień pustyni. Wspólnota wydała już specjalny modlitewnik z oficjami, z którego korzystają osoby, pragnące włączyć się do odmawiania liturgii godzin.

Członkowie Wspólnot trwają 2 godziny dziennie na modlitwie milczenia. – Tylko dzięki temu można być skutecznym świadkiem – podkreśla s. Jarosława. – Chcemy żeby tworzyć pustynie miast, wśród ludzi, żeby powiedzieć im, że nie trzeba udawać się gdzieś daleko żeby widzieć Boga – dodaje s. Joanna.

Sakrament pokuty jest sprawowany codziennie w godz. 15-17. W nocy z czwartku na piątek adorowany jest Najświętszy Sakrament. Na adorację zapisują się także świeccy, tworzą się listy osób, deklarujących ile czasu spędzą na adoracji.

Monastyczne Wspólnoty Jerozolimskie powstały 1 listopada 1975 r. za zgodą ówczesnego arcybiskupa Paryża, kard. François Marty. Założył je ks. Pierre-Marie Delfieux, były duszpasterz akademicki na Sorbonie, po powrocie z dwuletniego pobytu na Saharze, gdzie żył jako eremita. W 1996 r. za zgodą Stolicy Apostolskiej kard. Jean-Marie Lustiger oficjalnie erygował je jako dwa instytuty zakonne: męski i żeński. Charyzmatem Wspólnot jest tworzenie oaz modlitwy w centrach wielkich miast. Do Polski Wspólnoty Jerozolimskie zaprosił Prymas-senior Józef Glemp.