Co roku, 21 listopada, Kościół w sposób szczególny pamięta o wspólnotach klauzurowych. Mnisi i mniszki ukryci za klasztornym murem, żyją w samym sercu Kościoła
Istotą zakonu klauzurowego jest kontemplacja Boga oraz modlitwa. Cechą charakterystyczną takich zakonów jest oderwanie od świata. Często w odosobnieniu i milczeniu wypraszają łaski dla całego Kościoła. Dzisiejszy dzień przypomina nam, że powinniśmy być odpowiedzialni za tych, którzy nieustannie się modlą.
Jak żyją: Lubimy każdy wypoczynek, może z wyjątkiem przypadku, kiedy słyszymy: niech wypoczywa w Panu. Są jednak ludzie, którzy wypoczywają tylko w Panu. I mają się bardzo dobrze.
Czyli co robią mniszki kiedy się nie modlą. Często wydaje nam się, że to życie jest nudne i monotonne, ale tak nie jest.
Gdzie żyją: W spalonej słońcem Afryce, na skutej lodem Syberii i wulkanicznej Islandii – wszędzie tam znajdziesz polskie siostry klauzurowe. A kolejne zagraniczne prośby o mniszki znad Wisły płyną z Francji, Niemiec, USA...
Pan Bóg ma swoje drogi do ludzkiego serca, czasem bardzo zaskakujące. Umie nawet z marzeń o armii wyprowadzić pragnienie życia w Karmelu. A jak? To proste! Przez regał w miejskiej bibliotece.
Naprawdę możesz im pomóc
Modlitwa o powołania do wspólnot klauzurowych |
Adresy sióstr klauzurowych w Polsce |
Wiadomości:
Ojciec święty o dniu pro Orantibus |
Obrady o sytuacji życia monastycznego |
Skąd mają czerpać inspirację zakonnicy? |
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).