Ta pustynia nie jest pusta
Za klauzurą nie ogląda się ludzi. Za klauzurą się miłuje...
Otwarcie się na Boga i człowieka
Rozmowa z o. prof. ZDZISŁAWEM KIJASEM, franciszkaninem
- Co zadecydowało o tym, że Ojciec został akurat franciszkaninem?
- Od dawna duchowość franciszkańska jest mi bardzo bliska. Myślę, że spotkanie z konkretnymi ludźmi ukierunkowuje wybór drogi powołania. Ja, będąc w szkole średniej, spotkałem kilku franciszkanów, z którymi się zaprzyjaźniłem. Patrząc na ich życie, stosunek do ludzi, ich przeżywanie modlitwy i Eucharystii odkryłem, że jest mi to bliskie. Myślałem sobie wówczas, że idąc tą drogą powołania, będę mógł w ten sam sposób odnosić się do Boga i do bliźnich.
- Czy jest coś takiego jak duchowość franciszkańska?
- O duchowości franciszkańskiej pisze się i mówi bardzo wiele. Ona jest bardzo charakterystyczna, chociaż trudno ją jednoznacznie określić. Jest to duchowość, która odwołuje się do św. Franciszka. Jest zazwyczaj określana jako duchowość ewangeliczna, czyli otwarta na sprawy, które w Ewangelii są bardzo ważne. Jest to przede wszystkim otwarcie się na Boga i człowieka, który przeżywa swoje życie w różnej sytuacji i formie; otwarcie się na człowieka, zarówno bogatego, jak i ubogiego; otwarcie się na środowisko, w którym człowiek żyje. Dlatego w duchowości franciszkańskiej zwraca się uwagę na ochronę przyrody, traktowanej jako nasz dom. Dlatego też charakterystyczne jest dla niej otwarcie na to, co przyrodę zamieszkuje. Jest to wymiar kosmiczny duchowości. Jest w duchowości franciszkańskiej szacunek dla wszystkich i otwarcie się na wszystkich ludzi, nie tylko na wyznawców Chrystusa. Franciszkanie to jedyny zakon, który od początku miał pozwolenie na pracę w Palestynie i w Turcji.
- Jak zakon pomaga kandydatowi odkryć powołanie?
- Wstępnie przyjmuje się wszystkich, którzy wykazują chęci. Jest to okres postulatu. Nowicjat to czas, gdy zakon przygląda się kandydatowi, czy jest zdolny wejść „w nurt wody franciszkańskiej” i czy ma cechy, które przyniosą owoce zgodnie z duchem franciszkańskim. Okres seminaryjny ma mobilizować do refleksji i do praktykowania duchowości franciszkańskiej. Odbywa się to poprzez spotkania, wykłady, konferencje, lekturę. Zakon ma obowiązek zrobić wszystko, aby kandydat zachował swoją tożsamość.
- Czy w zakonie franciszkańskim jest również miejsce na życie kontemplacyjne?
- Święty Franciszek napisał również regułę dla pustelni. On przebywał z ludźmi, ale udawał się na miejsce indywidualnej modlitwy. Życie św. Franciszka i jego wspólnoty było bardzo ciekawe. Na noc uczniowie Franciszka udawali się do Porcjunkuli, i tam przebywali, a rano znów szli do miasta, między ludzi. Jednak były też okresy postu i umartwienia. Dla osób pragnących głębszego życia duchowego, Franciszek założył pustelnie. Długo wahał się, czy zakładać zakon czynny duszpastersko, czy kontemplacyjny.
Dziś zakon franciszkański przyjmuje wszystkie formy życia duchowego (czynne duszpasterstwo, życie kontemplacyjne), które sprzyjają przeżywaniu przesłania Chrystusa i pomagają służyć drugiemu człowiekowi.
Rozmowa z o. prof. ZDZISŁAWEM KIJASEM, franciszkaninem- Co zadecydowało o tym, że Ojciec został akurat franciszkaninem?
- Od dawna duchowość franciszkańska jest mi bardzo bliska. Myślę, że spotkanie z konkretnymi ludźmi ukierunkowuje wybór drogi powołania. Ja, będąc w szkole średniej, spotkałem kilku franciszkanów, z którymi się zaprzyjaźniłem. Patrząc na ich życie, stosunek do ludzi, ich przeżywanie modlitwy i Eucharystii odkryłem, że jest mi to bliskie. Myślałem sobie wówczas, że idąc tą drogą powołania, będę mógł w ten sam sposób odnosić się do Boga i do bliźnich.
- Czy jest coś takiego jak duchowość franciszkańska?
- O duchowości franciszkańskiej pisze się i mówi bardzo wiele. Ona jest bardzo charakterystyczna, chociaż trudno ją jednoznacznie określić. Jest to duchowość, która odwołuje się do św. Franciszka. Jest zazwyczaj określana jako duchowość ewangeliczna, czyli otwarta na sprawy, które w Ewangelii są bardzo ważne. Jest to przede wszystkim otwarcie się na Boga i człowieka, który przeżywa swoje życie w różnej sytuacji i formie; otwarcie się na człowieka, zarówno bogatego, jak i ubogiego; otwarcie się na środowisko, w którym człowiek żyje. Dlatego w duchowości franciszkańskiej zwraca się uwagę na ochronę przyrody, traktowanej jako nasz dom. Dlatego też charakterystyczne jest dla niej otwarcie na to, co przyrodę zamieszkuje. Jest to wymiar kosmiczny duchowości. Jest w duchowości franciszkańskiej szacunek dla wszystkich i otwarcie się na wszystkich ludzi, nie tylko na wyznawców Chrystusa. Franciszkanie to jedyny zakon, który od początku miał pozwolenie na pracę w Palestynie i w Turcji.
- Jak zakon pomaga kandydatowi odkryć powołanie?
- Wstępnie przyjmuje się wszystkich, którzy wykazują chęci. Jest to okres postulatu. Nowicjat to czas, gdy zakon przygląda się kandydatowi, czy jest zdolny wejść „w nurt wody franciszkańskiej” i czy ma cechy, które przyniosą owoce zgodnie z duchem franciszkańskim. Okres seminaryjny ma mobilizować do refleksji i do praktykowania duchowości franciszkańskiej. Odbywa się to poprzez spotkania, wykłady, konferencje, lekturę. Zakon ma obowiązek zrobić wszystko, aby kandydat zachował swoją tożsamość.
- Czy w zakonie franciszkańskim jest również miejsce na życie kontemplacyjne?
- Święty Franciszek napisał również regułę dla pustelni. On przebywał z ludźmi, ale udawał się na miejsce indywidualnej modlitwy. Życie św. Franciszka i jego wspólnoty było bardzo ciekawe. Na noc uczniowie Franciszka udawali się do Porcjunkuli, i tam przebywali, a rano znów szli do miasta, między ludzi. Jednak były też okresy postu i umartwienia. Dla osób pragnących głębszego życia duchowego, Franciszek założył pustelnie. Długo wahał się, czy zakładać zakon czynny duszpastersko, czy kontemplacyjny.
Dziś zakon franciszkański przyjmuje wszystkie formy życia duchowego (czynne duszpasterstwo, życie kontemplacyjne), które sprzyjają przeżywaniu przesłania Chrystusa i pomagają służyć drugiemu człowiekowi.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Kard. Ryś: Kościół zawsze będzie się sprzeciwiał banalizacji seksu
Wkraczanie szkoły w sferę seksualności powinno się odbywać w porozumieniu z rodzicami.
Rok 2024 był rekordowy pod względem liczby polskich pielgrzymów w Fatimie
Polacy byli drugą najliczniejszą grupą narodowościową spoza Portugalii.
Ponad 4 mln pielgrzymów przybyło w 2024 r. na Jasną Górę
Ojcowie paulini przedstawili sprawozdanie z działalności sanktuarium w ostatnim roku
Papież spotkał się z wiernymi przy szopce na placu Św. Piotra
Na plac przybył po nieszporach, które odprawił w bazylice watykańskiej.
- Przewodniczący KEP: niech Rok Jubileuszowy napełnia serca wszystkich wiernych chrześcijańską nadzieją
- Jubileusz 2025. Dlaczego gołębica w Bazylice Św. Piotra?
- Druga rocznica śmierci Benedykta XVI
- Brat Matthew podziękował za gościnę w Tallinie
- Kard. Schönborn na Nowy Rok: pamiętajmy o naszych korzeniach
- Na czym polega dialog Kościoła katolickiego z Unią Europejską?
- Taizé Tallinn: szansa na ożywienie wiary Estończyków
- Abp Szewczuk: na Ukrainie Jezus narodził się w schronie
- Wielkie znaczenie grobu świętego Piotra w Watykanie
- Jubileusz 2025. Kard. Reina: nie liczą się liczby, ale głębia świadectwa
- Ogłoszono listę krajów, w których zginęli kapłani, jest na niej Polska
- Bp Varden: nie żyjemy w epoce postchrześcijańskiej, ale postsekularnej
