Skromność Askaniusza - św. Franciszek Caracciolo

Mając 22 lata Askaniusz - bo takie imię otrzymał na chrzcie Franciszek - ciężko zachorował. Będąc już niemal w agonii poprzysiągł, że jeśli jakimś cudem wyzdrowieje, przez resztę swego życia będzie służył Bogu i bliźnim. Jego modlitwy zostały wysłuchane i po szybkiej rekonwalescencji, późniejszy święty mógł udać się na studia teologiczne do Neapolu.

W 1587 roku wyświęcono go na kapłana. Krótko potem przystąpił do neapolitańskiego bractwa kapłanów, którzy towarzyszyli skazańcom na śmierć oraz opiekowali się galernikami i więźniami. Udzielali się także w szpitalu dla osób nieuleczalnie chorych. Niebawem z ich grona wyłonił się zakon Kleryków Regularnych Mniejszych, którzy poza tradycyjnymi ślubami posłuszeństwa, czystości i ubóstwa postanowili poprzysiąc także, iż nie będą zabiegać o żadne godności i honory kościelne, aby nic nie odrywało ich od niesienia pomocy bliźnim.

Na pomysł tego nowego ślubu duchowni wpadli podczas pobytu w pustelni w Camadoli, gdzie gorliwie modlili się do Ducha Świętego. Ówczesny papież – Sykstus V – zatwierdził nową, opracowaną właśnie w Camadoli regułę, a tym samym nowy zakon w 1588 roku. W roku kolejnym, dokładnie 9 kwietnia 1589 roku, Askaniusz złożył pierwszy ślub, przyjmując zakonne imię: Franciszek.

Poza niezwykle aktywnie prowadzoną działalnością charytatywną, Klerycy propagowali także uroczyste adoracje, procesje i wystawienia Najświętszego Sakramentu. Ich pierwsza placówka powstała w Neapolu, przy świątyni Miłosierdzia. Następne domy zakonne założyli między innymi w Rzymie oraz w miejscowościach Alcala i Valladolid w Hiszpanii.

Z własnej woli Franciszek pełnił w zgromadzeniu niższe urzędy. Zasłynął przede wszystkim jako misjonarz ludowy, rekolekcjonista i kaznodzieja. Zmarł podczas pielgrzymowania do Loreto 4 czerwca 1608 roku. Był także autorem publikacji "Le sette stazioni sopra la Passione di N.S. Gesù Christo", która po raz pierwszy ukazała się w Italii w 1710 roku. Beatyfikował go Klemens XIV, kanonizował zaś w roku 1807 papież Pius VII. Uchodzi wraz ze świętym Januarym za patrona Neapolu.