Agnieszka przyszła na świat w 1268 roku w Gracciano Vecchio – miejscowości leżącej nieopodal Montepulciano w Toskanii. Jej rodzicami byli Lorenzo i Maria ze szlacheckiego rodu de Segni.
Już w dzieciństwie cechować miała ją wielka pobożność. Ponoć godzinami potrafiła przebywać w odosobnieniu, spędzając czas na modlitwie. Mając 9 lat Agnieszka postanowiła wstąpić do klasztoru dominikanek, co początkowo spotkało się ze sprzeciwem jej rodziców i dopiero niecodzienne, znane nam dzięki legendom wydarzenie spowodowało, iż zmienili oni zdanie.
Otóż razu pewnego Agnieszka wraz z ojcem wybrała się do Montepulciano. W drodze dziewczynka została zaatakowana przez stado kruków, które nadleciały ze znajdującego się na pobliskim wzgórzu domu schadzek. Bliscy zinterpretowali to zdarzenie, jako szatańską ingerencję, po której nie wahali się już dłużej i błyskawicznie wyrazili zgodę, na wstąpienie 9-letniej Agnieszki do zakonu.
W 5 lat później, udzielając specjalnego pozwolenia, papież mianował ją przełożoną klasztoru koło Viterbo, którego była zresztą współzałożycielką. 14-letnia wówczas święta czuwała nie tylko nad finansami zgromadzenia, ale także doświadczała stanów mistycznych, dzięki niezwykle głębokim modłom kontemplacyjnym. Zdumiewało to współczesnych jej ludzi, którzy nie dowierzali, iż osoba w jej wieku może dostąpić takiego stopnia zjednoczenia z Bogiem.
Wiodła niezwykle skromny i prosty żywot. Po latach, w 1306 roku, powróciła do toskańskiego Montepulciano – co zresztą stało się na prośbę mieszańców jej rodzinnej miejscowości – by także tam założyć klasztorne zgromadzenie, którego została przeoryszą.
Z legend wiemy, iż parcelę pod budowę klasztoru Santa Maria Novella miała Agnieszka zakupić wówczas od dwóch kobiet, które prowadził dom schadzek – ten sam, z dachu, którego nadleciały kruki, atakujące świętą w dzieciństwie.
Gdy w 1317 roku była umierająca, stwierdziła na łożu śmierci, iż nigdy wcześniej nie doświadczała tak wielkiej duchowej radości, jak w chwili agonii.
„Chlubna matka” – tak Agnieszkę określała święta Katarzyna ze Sieny - zmarła 20 kwietnia 1317 roku. Beatyfikował ją papież Klemens VII w 1532 roku, kanonizował zaś Benedykt XIII 10 grudnia 1726 roku.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.