Mistrzyni dialogu - św. Katarzyna ze Sieny

Święta trudnych czasów

Małgorzata Głowacka

Dziwny jest ten świat. Można być analfabetą i mistykiem równocześnie. Bywa, że jedno nie przeszkadza drugiemu. Są ludzie i wydarzenie, które tak bardzo wyrastają ponad przeciętność, że dowiadując się o nich odnosi się wrażenie nieprawdopodobności, a jednak...

Wakacyjne zwiedzanie Włoch zaczęłam od Toskanii, najpiękniejszego zakątka Italii. Ta wspaniała prowincja łączy w sobie czar niezwykłych zabytków, zapierających dech w piersiach widoków, dziesiątków urokliwych wysepek i jednej, nieco krzywej, wieży. Każdy turysta bez względu na preferencje, znajdzie tu coś dla siebie – góry, morze, zabytkowe miasta, unikalne rezerwaty, wspaniałą włoską kuchnię i najlepsze wino, ciepły klimat i to „coś”, co sprawi, że pobyt tu zapadnie mu głęboko w pamięci.

Siena
Należy do jednych z najładniejszych miast we Włoszech. Przez prawie 100 lat zaliczała się do najważniejszych miast świata. Okres świetności przypadł na czasy zwycięskich wojen prowadzonych z Florencją. Niestety kilka tragedii w XIV i XVI wieku doprowadziło to ponad 100 tysięczne miasto do upadku i wyludnienia. Z tych dramatów Siena nigdy się już nie podniosła. Obecnie mieszka w niej ok. 60 tysięcy mieszkańców. Ale dla współczesnych jej historia i piękno jest niezrównane. Zahamowanie rozbudowy, gdy była u szczytu potęgi, wyjaśnia fakt istnienia w doskonałym obecnie stanie miasta średniowiecznego.

Od czasów średniowiecza nie wiele tu domów zostało wybudowanych, a jeszcze mniej zburzono. To sprawia niecodzienne wrażenie. Sienę cechuje niesamowity „klimat”, który promieniuje z każdego zakątka, kamienicy czy średniowiecznego pałacu. Można go doświadczyć spacerując chociażby po wybrukowanych bazaltową kostką ulicach czy robiąc zakupy na miejscowych kramach.

Według większości turystów absolutnie najważniejszym miejscem Sieny jest samo jej centrum, a konkretnie – wybrukowany czerwoną cegłą i marmurem Piazza del Campo, ponoć najpiękniejszy plac świata. Plac przypomina swym wyglądem wielką muszlę, wokół której kryje się mnóstwo atrakcji. W południowej części placu stoi przepiękny ratusz Palazzo Pubblico z charakterystyczną, wysoką wieżą, którą widać z kilku kilometrów od miasta. W pobliżu placu znajduje się najsłynniejszy z zabytków Sieny – XII wieczna Katedra zwana Duomo. Ale myli się ten, który uważa że Siena prócz bogactwa i zabytków „nie przysłużyła się” światu.

Tutaj bowiem w 1240 roku stworzono jeden z najstarszych w świecie uniwersytetów a na przełomie XIII/XIV wieku powstała sieneńska szkoła malarska. W Sienie również żyła i intensywnie działa św. Katarzyna. Jej to właśnie postać stała się przedmiotem mojej zadumy, gdy zwiedzałam imponującej wielkości Bazylikę św. Dominika, panującą nad sieneńskim wzgórzem, u którego stóp znajduje się Fonte Branda – ufortyfikowana fontanna. Na prawo od wejścia do bazyliki znajduje się rodzaj kaplicy z portretem i głową św. Katarzyny, a poniżej są schody i nisza, w której otrzymała stygmaty. A postać to niezwykła.