Ludzie Lasek wspominają, że codziennie „tam zaglądała i osobiście kierowała pracą kilku zatrudnionych osób. Uważała ten dział za organ nadrzędny nad wszystkimi innymi”.
Jeszcze w czasie I wojny światowej staraniem m. Czackiej po raz pierwszy w kraju przetłumaczono i wydano dzieło Maurice’a de la Sizeranne’a pt. „Niewidomy o niewidomych”, które we Francji przez szereg lat było czymś w rodzaju biblii tyflologów. Dzieło to, oparte na ideałach filantropii chrześcijańskiej, było dla m. Elżbiety wielką pomocą i wzorem.
Z laskowskim ośrodkiem była zaprzyjaźniona prof. Maria Grzegorzewska (1888- 1967), która w 1922 roku założyła Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, a w cztery lata później wydała najstarsze polskie opracowanie tyflologiczne zatytułowane „Psychologia niewidomych”. Inną ważną pracą z tego zakresu jest „Historia niewidomych polskich w zarysie” z 1960 roku, napisana przez dr Ewę Grodecką i charakteryzująca pierwsze półwiecze rodzimej tyflologii.
Wybierz w sieci...
Zasoby laskowskiego Biura Tyflologii, w latach trzydziestych prowadzonego osobiście przez m. Elżbietę, uległy zniszczeniu podczas kampanii wrześniowej. Po wojnie rozpoczęto na nowo gromadzenie zbiorów bibliotecznych. Z biegiem lat wychowankowie Lasek, pracujący w zarządzie głównym Polskiego Związku Niewidomych, kontynuowali inicjatywę m. Elżbiety, wydając „Zeszyty tyflologiczne”, prezentujące stan wiedzy z zakresu tyflologii oraz dorobek naukowo-badawczy Centralnego Ośrodka Tyflologicznego.
Współcześnie wiedzę z tego zakresu gromadzą i przetwarzają ośrodki akademickie i naukowo-badawcze w różnych miastach kraju. Na kilku uczelniach można studiować tyflopedagogikę.
Laskowski Dział Tyflologiczny służy pracownikom miejscowego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego, ale korzystają z niego również inne osoby związane ze środowiskiem niewidomych. Funkcjonuje tam Muzeum Tyflologiczne, prezentujące pomoce techniczne i produkty niewidomych. Zadaniem tej placówki jest gromadzenie, systematyzowanie i udostępnianie informacji tyflologicznej. Największym „skarbem” muzeum jest biblioteka gromadząca książki, czasopisma specjalistyczne oraz maszynopisy niepublikowanych prac magisterskich i habilitacyjnych. Część zbiorów została zdigitalizowana i jest udostępniana przez internetową Bibliotekę Publikacji Multimedialnych. Mogą z niej korzystać niewidomi internauci z najodleglejszych zakątków kraju. Można tam trafić, wybierając w sieci:
www.bpm.laski.edu.plWięcej na następnej stronie