Stygmaty odnawiały się regularnie, co tydzień. Rany krwawiły od wieczoru w czwartek, kiedy przeżywała mękę Zbawiciela, aż do godz. 15 w piątek.
Święta Gemma Galgani urodziła się 12 marca 1878 r. w Lucce, we Włoszech, jako piąte z ośmiorga dzieci. Jeszcze jako mała dziewczynka została oddana do szkoły sióstr Oblatek Ducha Świętego. Mając 8 lat, straciła matkę. Potem na gruźlicę zachorował jej ukochany brat.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Zmarła 11 kwietnia 1903 r., mając 25 lat. Beatyfikowana została przez Piusa XI w 1933 r., a kanonizowana przez Piusa XII w roku 1940.
O żywym kulcie świętej świadczy ogromna ilość wydań jej biografii, które ukazały się w wielu językach świata.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).