To była wyjątkowa, mądra i dzielna kobieta

Uczniowie i współpracownicy pani prof. Kukołowicz są wdzięczni za dar jej osoby i zachowują ją w pamięci jako wzór dobrego nauczyciela, bezkompromisowego w głoszeniu prawdy i wiernego jej świadka; dzielnej kobiety umiejętnie i rozważnie dzielącej swój czas między obowiązki zawodowe i rodzinne, wymagającej od innych, ale przede wszystkim od siebie, szukającej dobra w każdym człowieku; życzliwego przełożonego o dużym autorytecie, ale równocześnie zatroskanego o ich codzienne sprawy; człowieka, dającego przykład bezinteresownej pracy - zaangażowania na rzecz Uczelni; niestrudzonego społecznika nie liczącego czasu, wysiłku i pieniędzy w służbie różnym środowiskom w najmniejszych nawet miejscowościach na terenie Polski.

Ks. Dr Hubert Ordon SDS, ceniony biblista, emerytowany pracownik INB KUL, w homilii wygłoszonej podczas Mszy św. w Kościele Akademickim w intencji prof. Teresy Kukołowicz, zwrócił uwagę na postawę wdzięczności, która jest właściwą postawą człowieka wobec Boga i drugiej osoby. Zdaniem biblisty, postawa ta ma swoje źródło w prawdzie i wypływa ze zgodnego z nią pojrzenia na siebie i na innych ludzi. Przytoczone stwierdzenie Thomasa Mertona, że „nikt nie jest samotną wyspą na oceanie tego świata” wskazuje na fakt, że człowiek żyje w określonej społeczności i posiada z nią różne powiązania, najpierw z Bogiem, a potem z innymi ludźmi. Biblista podkreślał, że „człowiek przychodzi na świat w rodzinie, gdzie rozwija swoje zdolności intelektualne, duchowe i społeczne, a także dzięki którym może służyć i być pomocnym dla całego społeczeństwa”. - Największym podziękowaniem wobec Boga i ludzi za te dobra, które otrzymaliśmy i rozwijamy jest fakt, że my przekazujemy je dalej innym. Najgłębszym wyrazem wdzięczności jest prawda, że potrafimy się dzielić tymi dobrami z innymi i ubogacamy ich. To stanowi o istocie wychowania, że dobra, które osoba otrzymała przekazuje dalej.

Teresa Kukołowicz urodziła się 2 stycznia 1925 r. w Łodzi. Zmarła 28 lutego 2014 r. w Warszawie.