Dwudziestką dwójką na ŚDM

Bez klasztornej kaplicy w Łagiewnikach, cudownego obrazu Jezusa Miłosiernego czy postaci św. s. Faustyny Światowe Dni Młodzieży w 2016 r. nie byłyby takie same. Nie chodzi tylko o hasło ŚDM: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. Łagiewniki i sąsiadujące z nimi Białe Morza, z sanktuarium św. Jana Pawła II, będą obowiązkowym przystankiem dla każdego z młodych pielgrzymów, którzy do Krakowa przyjadą w ostatnim tygodniu lipca przyszłego roku. Staną się one celem „katechezy w drodze”, czyli zaplanowanej na trzy dni pielgrzymki, w ramach której kolejne, kilkunastotysięczne grupy młodzieży będą wyruszały z Błoń i pielgrzymowały do relikwii Apostołów Miłosierdzia. W sumie przez sanktuaria przejdzie wtedy nawet kilkaset tysięcy osób (w ciągu trzech dni). W Łagiewnikach zlokalizowana zostanie też jedna ze Stref Pojednania, gdzie można będzie skorzystać ze spowiedzi, oraz Brama Miłosierdzia, nawiązująca do otwartych na Rok Jubileuszowy Drzwi Świętych. Już teraz w sanktuarium na modlitwie i rozmowach co miesiąc spotykają się nietypowi przewodnicy po tym miejscu.

Przemyślane przez Ducha

Historia wspólnoty zaczęła się bardzo formalnie, bo od wspólnoty sióstr – opowiadają siostry Gaudia Skass i Gracja Szymańska ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia. – Kiedy dowiedziałyśmy się, że ŚDM będą właśnie w Krakowie i że ich patronką będzie św. Faustyna, pomyślałyśmy o stałym przygotowaniu do tego wydarzenia – wspomina s. Gracja. Stanęło na comiesięcznych spotkaniach z młodzieżą. Wybór padł na 22. dzień miesiąca (pierwsze spotkanie odbyło się w listopadzie 2014 r.). – Zupełnie zapomniałyśmy o „konkurencji” – żartuje s. Gaudia. W ten sam dzień w Krakowie odbywają się procesja światła w sanktuarium św. Jana Pawła II i bardzo popularne nabożeństwo ku czci św. Rity na Kazimierzu. Symbolika daty jednak przeważyła. To właśnie 22 lutego 1931 r. Jezus objawił się s. Faustynie i poprosił o namalowanie obrazu z podpisem: „Jezu, ufam Tobie”.

Nazwa przylgnęła do spotkań przypadkiem. Jedna ze starszych sióstr wypytywała s. Grację, co będzie się działo w kaplicy. Na koniec rzuciła: „To o której ta wasza »dwudziestka dwójka«?”. I tak już zostało.

Spotkania zaczynają się w kaplicy obrazu Jezusa Miłosiernego, przy grobie św. Faustyny. Plan zawsze jest podobny – konferencja, potem adoracja Najświętszego Sakramentu, a na koniec chwila na herbatę (co miesiąc z innego kraju) i pogawędki. – Najpierw słowo Boże do nas dociera, później mamy czas, żeby porozmawiać o nim z Jezusem, a na koniec możemy podzielić się tym z innymi – mówi Magdalena Dobosz, która na „Dwudziestki dwójki” przyjeżdża z Tarnowa. – To wszystko jest bardzo dobrze przemyślane przez Ducha Świętego – dodaje.

Drogi do ŚDM-owej łagiewnickiej wspólnoty bywają różne. Jedni sami szukają, niektórych przyciąga wpis na Facebooku, a jeszcze innych – zaproszenie s. Gaudii, opowiadającej o „Dwudziestkach dwójkach” po Mszy św. w łagiewnickiej bazylice. – Kiedy usłyszałem jej szczery i serdeczny głos, nie mogłem odmówić – wspomina swoją pierwszą wizytę Piotr Wójtowicz. Do wspólnoty trafił po nawróceniu z katolicyzmu „niedzielnego” na taki, w którym poczuł obecność Boga. Modlił się wtedy o okazję do działania, do spłacenia długu za to odkrycie. Dokładnie to usłyszał na spotkaniu 22 kwietnia: „Zróbmy coś!”.

Jeszcze nie był przekonany, czy po adoracji pójść ze wszystkimi na herbatę. Chciał dyskretnie zniknąć. – Siostry tak obstawiły wyjście, że nie dało się ich ominąć – wspomina. Został na herbatę i na „dwudziestki dwójki” przychodzi do dziś. Jest też grupa „rotacyjna”, czyli osoby, które pojawiają się na spotkaniach, ale z różnych powodów nieregularnie. Czasem dlatego, że od Łagiewnik dzielą je tysiące kilometrów. Była już dziewczyna z Francji, małżeństwo z Irlandii, grupa młodych kobiet z Ameryki Łacińskiej. Był i młody mężczyzna z Miami, który do klasztornej kaplicy zapukał, bo szukał sklepiku z dewocjonaliami.