O pokorze głoszenia słowa Bożego, duchowej walce i obliczu diecezji mówi Lech Dokowicz.
Wspomniał Pan o tych trzech filarach duchowego odrodzenia współczesnych. W wymiarze naszej diecezji intuicyjnie idziemy tym szlakiem: mieliśmy peregrynację obrazu Jezusa Miłosiernego, teraz mamy wielkie ożywienie charyzmatyczne, na jesień zaplanowane jest rozpoczęcie peregrynacji figury Matki Bożej Fatimskiej. Co znaczy: jest nadzieja!
Jak najbardziej. Stajecie przed wielką szansą przebudzenia, nabrania Ducha, odnowienia nadziei, co oznacza, że wielu letnich stanie się wreszcie gorącymi, a ci gorący staną się prawdziwym światłem.
Znaki przebudzenia?
Ci, którzy dadzą się poprowadzić Duchowi Świętemu, wyruszą w drogę: tę wewnętrzną, ale i tę, na której spotkają innych ludzi. O tym mówi papież Franciszek. W ten sposób wielu, którzy żyją tylko duchem tego świata, zapragnie doświadczenia zanurzenia w Boże światło, porzucenia mielizny i wypłynięcia na głębię. Wtedy zasmakują w wolności pełnienia woli Bożej, poświęcania Mu wszystkich swoich dzieł, podporządkowania swej aktywności zbawieniu swoim i innych. To, co było takie oczywiste przez półtora tysiąca lat istnienia Kościoła, a co zostało zagubione w nowoczesnym społeczeństwie, na nowo odżyje i będzie kształtować codzienność. To jest możliwe!
***
Reżyser, producent, mąż, ojciec
Lech Dokowicz, polski reżyser, scenarzysta i producent filmowy, dokumentalista. W latach 1986-88 pracował jako oświetleniowiec w Bawarskiej Operze i Teatrze Narodowym w Monachium. W 1988 r. założył grupę teatralną Anton-Fingerle-Zentrum w Monachium, którą prowadził do 1990 r. W latach 1991–94 był asystentem Chrisa Karpa, szwajcarskiego operatora filmowego. Od 1995 r. pracuje jako niezależny producent oraz operator filmowy. Produkował dla niemal wszystkich niemieckich stacji telewizyjnych filmy dokumentalne, reportaże, seriale TV, od 2001 r. także dla polskiej TV Polsat, a od 2006 r. zajmuje się produkcją i realizacją filmów dla TVP1 oraz TVP2. Kilkukrotnie nagradzany na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Katolickich w Niepokalanowie (2005, 2007, 2008 i 2010). Jako operator i producent filmowy współtworzył niemiecką scenę techno. Porzucił działalność po tym, jak odkrył związki elity środowiska z praktykami okultystycznymi i satanistycznymi oraz ich podświadomym propagowaniem wśród uczestników imprez. Ojciec pięciorga dzieci. Obecnie zaangażowany w wytwórnię filmową „Mikael”.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.