Gender – aktualny stan dyskusji

Jeżeli przedstawiciele gender studies w Polsce twierdzą, że ideologia gender nie istnieje, rodzi się pytanie o rzetelność i uczciwość ich podejścia. Po polsku istnieją przynajmniej dwie dość obszerne pozycje książkowe, które podejmują problem gender z wyjaśnieniem, co jest rozumiane pod tym pojęciem i z całą gamą argumentów uzasadniających zastrzeżenia i obawy i niebezpieczeństwo tej ideologii. Wydaje mi się, że naukowy i badawczy sposób podejścia do jakiekolwiek zagadnienia zaczyna się od pytania – o czym mówi ten, kto wysuwa jakąś tezę.

Czy ideologia gender istnieje?

Przy recenzji jednej z książek, znalazłem informację, że podczas pobieżnego wyszukiwania elektronicznego frazy " ideologia gender" od 1980 do 2007 r. uzyskano 5170 wyników6. Przy okazji tego opracowania, przejrzałem doniesienia prasowe, artykuły i opracowania z trzech ostatnich lat w języku francuskim – znalazłem kilkaset (nie kilka) rożnego typu opracowań, używających tego wyrażenia i nazywających gender ideologią i argumentujących dlaczego. Nie można więc chyba zaprzeczyć, że zaistniał on jako pojęcie i jako koncepcja z próbą jej opisania.

Wsłuchując się w głosy zwolenników gender studies można odnieść wrażenie, że problem jaki stawia temat gender jest właściwy jedynie dla Polski, a tak naprawdę dla polskiego Kościoła. Nic bardziej mylnego.

Gender jest przedmiotem bardzo ożywionej dyskusji w wielu europejskich krajach, i reakcji często dużo ostrzejszych niż w Polsce.

Biskupi hiszpańscy w dokumencie "Prawda ludzkiej miłości" z 2012 r. analizowali ideologię gender stwierdzając, że prowadzi ona do kultury, która nie rodzi życia, ale śmierć. W podobnym tonie wypowiadali się biskupi Kostaryki.

Biskupi Słowaccy przestrzegali wiernych przed ideologią gender w liście pasterskim czytanym, w pierwszą niedzielę adwentu 2013 roku.

Głos zabierali biskupi Szwajcarii. 10 grudnia 2013 roku biskup Chur, Vitus Huonder, napisał list Gender – teoria ogromnego kłamstwa.

We Francji, od kilku już lat trwa bardzo intensywna kampania społeczna przeciwko ideologii gender i próbom wprowadzenia jej do szkół podstawowych (podpisany był już dekret, o nauczaniu w szkołach podstawowych od 1 września 2013 roku, zgodnie z teoriami gender; na skutek masowych protestów dekret ten cofnięto). Francuscy biskupi wyrazili niepokój „zorganizowaną i wojującą inwazją teorii gender, szczególnie w sektorze edukacji”. wskazując również, że „pokusa odrzucania jakiejkolwiek różnicy płci” stanowi ideologię leżącą u podstaw ustawy o „małżeństwie dla wszystkich”. Mimo kilku ponadmilionowych ulicznych protestów ostatecznie przyjęto ustawę legalizującą małżeństwa jednopłciowe i przyznającą prawo do adopcji dzieci. Już w 2006 roku Episkopat francuski poświecił swą sesję plenarną problematyce gender. Kardynał André Vingt-Trois, arcybiskup Paryża i poprzedni Przewodniczący Konferencji Biskupów Francji, znany ze swego umiarkowania i wyważenia, wielokrotnie ostrzegał przed teoriami gender.

Episkopat Portugalii w liście pasterskim z listopada 2013 na temat chrześcijańskiej wizji seksualności w związku z szerzącą się ideologią gender stwierdził, że wypacza ona prawdę o człowieku i ludzkiej miłości.

W Niemczech, zbierane są aktualnie podpisy (jest ich już około 140 000, by zablokować planowaną na rok 2015 kampanię promującą gender i homoseksualizm w szkołach. Na 2 lutego tego roku planowane są manifestacje w Paryżu, w Madrycie, w Brukseli, w Bukareszcie, a nawet na Tajwanie, gdzie w grudniu defilowało 150 000 osób.

Zdaniem wybitnego znawcy nauki społecznej Kościoła, abp Giampaolo Crepaldiego z Triestu, ideologia gender stała się metodą nowej kolonizacji Ameryki Łacińskiej. Uważa on, że Zachód kolonizuje naturę ludzką, wywierając coraz większe naciski na rządy poszczególnych krajów, by zmieniały ustawodawstwo dotyczące prokreacji, życia i rodziny.

W sobotę, 28 grudnia 2013 roku, w trakcie swego spotkania obywatelskiego, prezydent Ekwadoru Rafael Correa wypowiedział się jednoznacznie przeciwko ideologii płci.

Popatrzmy w tym świetle na autorów opinii o „antygenderowym ataku” w celu ukrycia problemu pedofilii w Kościele polskim – czy inne episkopaty również chcą przykryć afery pedofilskie, z którymi sobie nie radzą?