"Jestem biskupem ulicy i cierpienia"

Na Eucharystię sprawowaną przez nowego arcybiskupa i jego kolegów kursowych, przyszły tłumy łodzian, mieszkańcy okolic oraz odległych Kosarzysk – górskiej wioski, z którą od lat jest związany arcybiskup nominat.

W homilii abp Krajewski opowiedział o swojej pierwszej podróży do włoskiej wyspy Lampedusa, u wybrzeży której zginęło ponad 150 imigrantów z Afryki. – Gdy przybyłem na wyspę, by stać się przedłużeniem ramion Ojca Świętego, by przytulić do jego serca tych, którzy ocaleli z morza, a zmarłym oddać należną cześć, mogłem tam tylko milczeć i modlić się. Wieczorem odprawiałem mszę świętą – przed oczami miałem każdą z wyławianych osób, wrócił obraz ciała Jana Pawła II, które przygotowywałem na pogrzeb, widziałem także ciało mojego brata zmarzłego nagle na morzu. Gdy doszedłem do ambony, stanął przede mną obraz ukazujący życie chrześcijańskie, namalowany słowami przez pochodzącą z Rosji misjonarkę. Chrześcijanin powinien mieć zawsze rozpostarte ramiona – jedno to dotknięcie Boga w wierze, w sakramentach, pełne modlitwy. A drugie podniesione ramie to dotknięcie bliźniego. I wtedy w przedziwny sposób staje się ukrzyżowany. Ale moja modlitwa, spowiedzi, komunia św. musi przejść przeze mnie. Może życie przypomina kształt krzyża. Zaczynam być mszą świętą po mszy świętej. – mówił abp Krajewski.

Następnie przytoczył świadectwo jednego z nurków, biorących udział w akcji wyławiania ciał imigrantów, który poprosił go o różaniec papieski dla żony, którą bardzo skrzywdził, myśląc tylko o sobie. – Bóg jest miłosierny, przebacza nam nawet jeśli na to nie zasługujemy. Wystarczy tylko do niego przyjść. Wiara jest cudem ufności po ciemku. Wiara przychodzi i pozwala mi zacząć żyć bo „chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”. Wiara jest jak wiosna mojego życia. Dzieląc się wiara, tworze kościół. Kościół tworzy każdy z nas – i ja i Ty. Od każdego z nas zależy nasze piękno. A najpiękniejszy jestem kiedy przebaczam, bo drugim imieniem miłości jest miłosierdzie – zakończył abp Konrad Krajewski i odśpiewał znany kanon „Misericordias Domini”. 

Maskacjusz Prymicje abpa Konrada Krajewskiego - homilia