Tę walkę można wygrać

Psalm 18 (17),2-4

„Miłuję Cię, Panie, Mocy moja,
Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu,
Boże mój, skało moja, na którą się chronię,
tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono!
Wzywam Pana, godnego chwały,
i jestem wolny od moich nieprzyjaciół”.

Grzech

Podczas gdy wina jest pojęciem moralnym całkowicie uniwersalnym, dostępnym rozumowi ludzkiemu, pojęcie grzechu należy do specyfiki biblijnej. Bóg powołuje wszystkich ludzi do doskonałości, ta zaś przybiera formę przymierza. Bóg zawsze pozostaje wierny swym obietnicom, lecz człowiek może się zmęczyć przymierzem, zdradzić je i szukać zbawienia u innych bogów (por. Wj 32,1 nn.). Grzech należy więc zdefiniować jako dobrowolne zerwanie – przez cały lud lub pojedynczego człowieka – przymierza ofiarowanego przez Pana. Oprócz tego, że jest przekroczeniem reguły, staje się odmową współpracy i miłości, dotykającą nawet samego Boga. Choć grzech wydaje się nie dosięgać Boga w Jego osobie, to rozpętuje nienawiść, która mierzy w wolę Boga zbawienia wszystkich ludzi^[3].

Przyzwolenie

„Przyzwolenie stanowi pewien etap przygotowawczy czynu ludzkiego. Po namyśle wola doznaje poruszenia, które pociąga ją ku temu, co się jej wydaje dobre. (...) Przyzwolenie jest tym momentem czynu ludzkiego, w którym wola przylega do rezultatu namysłu i zgadza się na niego”.