Wcale nie tacy laicy

Do Koszalina przyjechali kandydaci na nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., przygotowujący się do posługi lektoratu, do funkcji lektora, czyli czytającego Słowo Boże podczas liturgii oraz przyszli lub już działający animatorzy katechezy parafialnej.

Nadzwyczajni szafarze to osoby upoważnione do rozdzielania Komunii św. podczas liturgii, a także do zanoszenia jej chorym przebywającym w domach. W niektórych parafiach taka praktyka trwa już od jakiegoś czasu. Dzięki temu chorzy mogą przystąpić do Komunii św. nie tylko raz w miesiącu przy okazji wizyty kapłana, ale w każdą niedzielę.

Posługa lektoratu to coś więcej niż czytanie tekstów biblijnych podczas Eucharystii. Dlatego odróżnia się ją od funkcji lektora, którą spełnia ministrant lub inna przygotowana osoba świecka podczas Mszy św. Mylące może być użycie w jednym i drugim przypadku słowa "lektor". Lektorat, jako posługa, wiąże się z możliwością znacznie szerszej działalności w parafii czy diecezji. Lektorami biskup ustanawia zazwyczaj kleryków na III roku formacji seminaryjnej, ale także mężczyzn żyjących w świecie. Lektor musi mieć odpowiednie przygotowanie. Również czyta słowo Boże, ale wykonuje też wiele innych funkcji. Może w imieniu Kościoła m.in. przewodniczyć nabożeństwom (takim jak np. Różaniec, Gorzkie żale, majowe, czerwcowe itp.), błogosławić pokarmy w Wielką Sobotę (w Polsce, jeżeli czyni to lektor, to tylko kleryk). Lektor może też przygotowywać wiernych do przyjęcia sakramentów. Jest to bardzo poważna funkcja wymagająca solidnej formacji.

Animatorzy katechezy parafialnej to osoby, które zaangażowane są zazwyczaj w przygotowanie kandydatów do bierzmowania. Prowadzą małe grupy formacyjne.

W ramach Studium Formacyjnego odbyły się m.in. wykłady z teologii dogmatycznej, Pisma Świętego, duchowości i podstaw komunikacji.