Od 3 do 6 lipca odbyła się III Rowerowa Pielgrzymka Głogowska na Jasną Górę. Wzięła w niej udział rekordowa liczba 170 uczestników. Zdjęcia: Krzysztof Król /Foto Gość
Za nami już trzecia Rowerowa Pielgrzymka Głogowska na Jasną Górę. Tegoroczne pielgrzymowanie było dziękczynieniem za dar kanonizacji Jana Pawła II.
Tropikalne temperatury nie zniechęcają pielgrzymów do wytrwałej wędrówki. Zmęczenie daje się we znaki, ale cel coraz bliżej.
Na bajkowo kolorowej i pachnącej łące ludzie rozsiadają się wygodnie i uśmiechnięci w promieniach ciepłego słońca jedzą z apetytem przygotowany posiłek. To nie jest początek opisu malarskiego arcydzieła, ale obiad w Siekierowicach podczas pieszej pielgrzymki z Głogowa na Jasną Górę.
Pątnik musi być gotowy na ryzyko, świadom, że może zdarzyć się coś wyjątkowego. Że może dojść tam, gdzie się nawet nie spodziewa, że może odkryć coś, czego się nie spodziewa… I że to zmieni jego życie.
– Mój dziadek był ministrantem, mój tata był ministrantem i ja też jestem ministrantem. Posługa przy ołtarzu kształci charakter – zapewnia Michał Kawalir z Górzyna.
Bez wsparcia szerokiego grona ludzi stare klasztorne mury nie przetrwają. Bez skarbów ukrytych w tych murach ludzie „usychają”.
Niewielkie pomieszczenie w sercu siedziby nazywają „pokojem Wujka”. – Wchodzimy tu, by się wyciszyć, ale także pogadać z Wujkiem, powiedzieć mu, co nam leży na serduchach i go posłuchać – mówi Przemysław Duda, prezes fundacji.
Św. Edmund był obdarzony talentem literackim, pisał wiersze i dramaty dla teatrów. Zdobył tytuł mistrza nauk wyzwolonych, mając 24 lata.
