Mimo że ich widok w kościelnym prezbiterium już nikogo nie dziwi, kolejki po Komunię św. od nadzwyczajnych szafarzy wciąż są krótsze niż do księży. – A przecież nieważne kto daje, tylko Kogo daje – uważa Józef Buczak, szafarz z Lubina.
Kiedy Edward Rewers skończył 65 lat, chciał zrezygnować z posługi. Do dalszej służby przekonał go bp Stefan Cichy. – Powiedział, że dopóki mogę powłóczyć nogami, to powinienem służyć – uśmiecha się na wspomnienie tamtej rozmowy. Za udział w opozycji solidarnościowej był więziony w stanie wojennym. Należał do Stowarzyszenia Współpracowników Salezjańskich przy parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Lubinie.
Stefan Nawrot był kiedyś członkiem Domowego Kościoła. Módlmy się za szafarzy Nadzwyczajni szafarze Komunii św. pełnią bardzo ważną i odpowiedzialną rolę w życiu współczesnego Kościoła. Nie tylko swoją posługą dają przykład chrześcijańskiego życia, ale także ułatwiają pozostałym wiernym w komforcie i bez niepotrzebnego napięcia korzystać z łaski przyjęcia Najświętszego Sakramentu. Dzieje się tak, kiedy szafarze pomagają księżom podczas największych świąt katolickich, gdy kościoły pełne są wiernych, a oczekiwanie na Komunię św. bardzo się wydłuża. Pomoc szafarzy jest wtedy nie do przecenienia.
Ksiądz prof. Araszczuk mówi, że w diecezji legnickiej liczba kandydatów na nadzwyczajnych szafarzy stale rośnie. – Co roku część tych, którzy wykonują tę posługę, nie może już dłużej pracować – ze względu na wiek, stan zdrowia czy wyjazdy poza miejsce zamieszkania. Stąd też co roku przygotowujemy grupę około 20 nowych mężczyzn, kandydatów na nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. – mówi. – Biskup legnicki Stefan Cichy zezwolił ponadto, żeby w naszej diecezji w kursie dla nadzwyczajnych szafarzy brały udział także siostry zakonne.
Kurs z egzaminem
Ks. prof. Stanisław Araszczuk, odpowiedzialny w diecezji legnickiej za nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej, ich przygotowanie i formację
– Kurs nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. w naszej diecezji odbywa się raz w roku i trwa ponad dwa miesiące – od pierwszej niedzieli października do pierwszej niedzieli Adwentu. Tematyka zagadnień, które powinny być poruszane podczas niego, jest zawarta w instrukcji Episkopatu Polski. W różnych diecezjach w różny sposób odbywa się przygotowanie do wykonywania tej posługi. Na terenie diecezji legnickiej od wielu lat są to cotygodniowe spotkania. Kandydaci na nadzwyczajnych szafarzy uczestniczą we Mszy św., a następnie w wykładach, które podejmują zagadnienia zarówno z teologii Eucharystii, jak też katolickiej nauki społecznej czy teologii biblijnej. Są także ćwiczenia praktyczne dotyczące wypełniania tej posługi. Prowadzącymi wykłady są przede wszystkim księża wykładowcy Wyższego Seminarium Duchownego w Legnicy oraz Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Czyli ci, którzy są najlepiej przygotowani do przekazywania wiedzy o dyscyplinach teologicznych, które są ujęte w kursie przygotowawczym.
Na zakończenie jest egzamin. Obecny jest wtedy zazwyczaj także przedstawiciel Wydziału Duszpasterskiego kurii oraz ci, którzy prowadzili zajęcia. Taki egzamin ma bardziej charakter teoretyczny, ale pojawiają się także pytania dotyczące praktycznego wykonywania posługi nadzwyczajnego szafarza Komunii św. i te pytania są chyba najważniejsze. Po ukończeniu kursu następuje włączenie kandydatów do grona nadzwyczajnych szafarzy. Odbywa się to podczas celebracji Eucharystii, której przewodniczy biskup. Ma wtedy miejsce specjalna modlitwa nad kandydatami.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.