Światło dla świata bez Boga

Trudno zrozumieć, skąd jej popularność

Ks. Emmanuel Schwab przyznaje, że do dziś trudno jest zrozumieć, skąd się wzięła fascynacja św. Teresą i czemu należy przypisywać tak gwałtowne rozprzestrzenienie się jej kultu na początku ubiegłego wieku. Niektórzy próbowali to wiązać z trudnymi warunkami I wojny światowej, bo żołnierzom rozdawano jej obrazki i relikwie, jednak karmelitanka z Lisieux podbiła serca wierzących jeszcze przed wybuchem wojny.

Większość z nas to ludzie mali, jak Teresa

Zdaniem rektora sanktuarium niesłabnąca popularność św. Teresy wynika raczej stąd, że w jej słowach ludzie rozpoznają swą własną kondycję, uświadamiają sobie własną małość i z ufnością zdają się na dobroć Boga. Ponieważ zdecydowana większość z nas to ludzie zwyczajni i prości, po prostu mali, którzy nie mają przerośniętego ego i nie uważają się za centrum świata.

Uczy ufności dziecka

Ks. Schwab zauważa, że postać św. Teresy jest silnym wyzwaniem dla ludzi cywilizacji zachodniej, którzy mają upodobanie do systemów, chcą wiedzieć co trzeba robić, podobnie jak bogaty młodzieniec z Ewangelii. Teresa tymczasem, nie mówi o tym, co my mamy robić, ale uczy nas dostrzegać, co dla nas robi Bóg i reagować na to działanie. Jest świadoma ogromnej dysproporcji między wielkością Stwórcy i małością człowieka, ale odpowiada na to ufnością. W odniesieniu do Boga uczy nas tych najprostszych gestów, na wzór małego dziecka, które z ufnością wyciąga ręce do ojca. 

Teresa w świecie, który zapomniał o Bogu

Rektor francuskiego sanktuarium podkreśla, że postawa św. Teresy jest szczególnie ważna w dzisiejszym świecie, w kontekście aktualnych konfliktów i niepewności. „Nie wiemy, co przyniesie jutro, a świat zapomniał o Bogu. W każdym razie nasz zachodni świat bardzo zapomniał o Bogu, a Teresa uczy nas dostrzegać, że Bóg jest niezwykle obecny w naszym życiu i bardzo nas kocha, otacza nas wielką dobrocią i miłosierdziem”.

*

Kard. Parolin: Św. Teresa odsłania tajemnicę pokoju duszy

Przesłanie św. Teresy wydaje się skierowane szczególnie do współczesnego człowieka, który na różne sposoby odrzuca naturalną i wzajemną zależność od innych i od ekosystemu, chcąc być „jak Bóg”, ulegając pokusie Adama i Ewy – mówił kard. Pietro Parolin, podczas Mszy św. w rzymskim kościele Trójcy Świętej – Trinità dei Monti – sprawowanej w stulecie kanonizacji św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

Kardynał przypomniał, że Świętą Teresę od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza (1873–1897), znaną jako Teresa z Lisieux, papież Pius XI ogłosił świętą 17 maja 1925 roku. Dwa lata później ogłosił ją patronką misji razem z jezuitą św. Franciszkiem Ksawerym.

„Dwie bardzo różne postacie: św. Teresa nigdy nie opuściła swojego klasztoru, do którego wstąpiła mając zaledwie 15 lat – była misjonarką przez modlitwę; natomiast św. Franciszek Ksawery (1506–1552) działał poprzez czynną ewangelizację i był pionierem głoszenia Ewangelii w Azji” – przypomniał sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej.

Tajemnica pokoju duszy

Dodał, że św. Teresa odsłania wiernym tajemnicę osiągnięcia pokoju duszy i życia według Ewangelii: poprzez „małą drogę, bardzo krótką i bardzo prostą, zupełnie nową małą drogę”.

„Ta ‘mała droga’ polega na wykonywaniu ‘małych rzeczy’ codziennego życia z miłością, pokorą, ufnością, prostotą i – przede wszystkim – w całkowitym zawierzeniu się w ręce Boga” – mówił kardynał.

Przypomniał przekaz św. Teresy o „duchowym dziecięctwie”, które nie jest łatwym „infantylizmeme”, ale radykalnym powrotem do Ewangelii: „Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego”.

Kardynał dodał, że św. Teresa zadała sobie pytanie, co Bóg zrobiłby z tym małym, który przychodzi do Niego. „Odpowiedź znalazła w fragmencie z Księgi Izajasza, który dziś usłyszeliśmy, w którym prorok ogłasza garstce rozczarowanych Żydów powracających z niewoli babilońskiej, że Bóg sam zatroszczy się o swój lud z miłością matki: ‘Będziecie karmieni i noszeni na rękach, i na kolanach pieścić was będą. Jak matka pociesza dziecko, tak Ja was pocieszę’”.

Przesłanie do współczesnych

„Drodzy Bracia i Siostry, przesłanie św. Teresy wydaje się skierowane szczególnie do współczesnego człowieka, który na różne sposoby odrzuca naturalną i wzajemną zależność od innych i od ekosystemu, chcąc być ‘jak Bóg’, ulegając pokusie Adama i Ewy” – przekonywał kard. Parolin.

Dodał, że „w tym niepohamowanym i gorączkowym dążeniu do autonomii, samowystarczalności i niezależności od wszystkich i wszystkiego, człowiek współczesny nie jest w stanie udzielić odpowiedzi na głębokie zagadki ludzkiego istnienia”, takie jak pytania o naturę człowieka, sens i cel życia, dobro i grzech, pochodzenie i sens cierpienia, drogę do prawdziwego szczęścia, śmierć, sąd i karę po śmierci, wreszcie – ostateczną i niewysłowioną tajemnicę, która otacza nasze istnienie: skąd pochodzimy i dokąd zmierzamy.

Deszcz róż

Kard. Parolin przypomniał, że „ta wielka Święta”, zanim umarła, obiecała zesłać z nieba „deszcz róż”, czyli wiele łask za jej wstawiennictwem. Była bowiem przekonana, że jej misją jest „czynienie dobra na ziemi aż do końca świata”

„Oto, drodzy Bracia i Siostry, abyśmy mogli odpowiedzieć na te uniwersalne pytania, przyzywam na każdego z was, na wasze rodziny, przyjaciół i na całą Francję ‘deszcz róż’!” – zakończył kard. Pietro Parolin.