Zakończyła się renowacja tuniki św. Piotra i dalmatyki św. Jana. Pracowano nad tym przez 5 lat. Cenne relikwie zostały wystawione w Muzeach Watykańskich, zaraz za Kaplicą Sykstyńską obok kaplicy św. Piotra Męczennika, w której przechowywane są najcenniejsze relikwiarze z Sancta Sanctorum, papieskiej kaplicy na Lateranie.
Również te dwie szaty należały do wyjątkowego zbioru relikwii, jaki do początku XX w. znajdował się przy papieskim pałacu laterańskim, w którym żyli następcy Piotra. Sancta Sanctorum miała tę samą rangę, co Kaplica Sykstyńska w Watykanie. W 1905 r. w obawie przed ingerencją państwa włoskiego św. Pius X przeniósł najważniejsze relikwie do Watykanu.
Nie ma oczywiście dowodów naukowych na to, że zabytkowe szaty należały do apostołów. Przeprowadzone podczas renowacji badania radiowęglowe datują dalmatykę św. Jana na przełom I i II w., a tunikę św. Piotra między VI i VII w. Obecność w Sancta Sanctorum dalmatyki św. Jana i tuniki św. Paschazjusza, a nie Piotra, za pontyfikatu Grzegorza Wielkiego (590-604) potwierdza biografia tego papieża z IX w.
Relikwie są wykonane z włókien wełny, lnu i pokrzywy. Prawdopodobnie pochodzą z Egiptu. Ich renowacja rozpoczęła się w 2019 r. Jak wyjaśnia Radiu Watykańskiemu Luca Pesante, kierownik Laboratorium Gobelinów i Tkanin w Muzeach Watykańskich, tunika i dalmatyka zostały najpierw zdezynfekowane i oczyszczone z wielowiekowych nalotów. Przeprowadzono następnie drobiazgową konserwację zachowawczą, konsolidując i reintegrując wszystkie zdegradowane części. Dalmatyka św. Jana była w lepszym stanie ze względu na wyższą jakość samego materiału.
Zdjęcia tunik na: https://www.museivaticani.va/content/museivaticani/en/eventi-e-novita/iniziative/il-giovedi-dei-musei/2024/vesti-santi-pietro-giovanni.html
„Trzeba doceniać to, co robią i dawać im narzędzia do dalszego dążenia naprzód” .
Poinformował o tym dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej, Matteo Bruni.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).