Zwierzchnicy religijni Afryki zaapelowali o umorzenie długów państw tego kontynentu z okazji przyszłorocznego Jubileuszu, ogłoszonego przez papieża Franciszka. 27 duchownych chrześcijańskich i muzułmańskich z 13 krajów zwróciło się w tej sprawie do państw G20 i G7, do ONZ, Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego.
Podczas spotkania w stolicy Rwandy, Kigali przekonywali oni, że umorzenie długów pomogłoby ich krajom stawić czoła narastającemu kryzysowi gospodarczemu, a także mogłoby „przynieść ludzkości nadzieję i uratować planetę przed tym, że stanie się niezdatna do zamieszkania”.
Przyznali, że są naocznymi świadkami rosnących kosztów życia, wojen, niewydolnych systemów opieki zdrowotnej, zmian klimatycznych, skutków pandemii i innych wyzwań gospodarczych, które budzą niezadowolenie na całym kontynencie. Stwierdzili, że ich kraje stoją przed „bolesnymi wyborami” między wydatkami na własny naród a spłatą wierzycieli. „Niestety nierówności w międzynarodowych systemach podatkowych, finansowych i handlowych, w połączeniu z lukami w krajowym zarządzaniu, w dalszym ciągu sprzyjają niezrównoważonemu zadłużeniu” – stwierdzili w ogłoszonym oświadczeniu.
Zadłużenie Afryki jest najwyższe od ponad dekady. Państwa tego kontynentu zadłużyły się jeszcze bardziej w obliczu rosnącej presji związanej z inflacją, pandemiąCOVID-19 i rosyjską inwazją na Ukrainę. Według Afrykańskiego Banku Rozwoju, dług zewnętrzny Afryki osiągnął szacunkowo 1,2 biliona dolarów pod koniec 2023 roku, co stanowi około 23 proc. PKB kontynentu w 2022 roku i 140 proc. tamtejszego eksportu. Obsługa zadłużenia staje się przez to coraz trudniejsza. Oczekuje się, że w tym roku Afryka zapłaci 163 miliardy dolarów na obsługę swojego zadłużenia w porównaniu z 61 miliardami dolarów w 2010 roku.
Zwierzchnicy religijni przypomnieli, że w czasie poprzedniego Jubileuszu w 2000 roku udało się doprowadzić do umorzenia długów na kwotę 130 miliardów dolarów w 38 krajach, dzięki czemu ograniczono ubóstwo w państwach Afryki.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).