Prymas: dzień po dniu (12-15 maja 1981)

12 maja (40)

Rano, pomimo wyraźnego osłabienia Ksiądz Prymas staje przy ołtarzu, aby w rocznice swojej konsekracji biskupiej odprawić Najświętsza Ofiarę. Jest to ostatnia jego Msza święta w życiu. W Notatkach zapisze: „35-ta rocznica mojej konsekracji na Jasnej Górze. O 9.30 koncelebrowałem z ks. Bronkiem. Było ciężko. Ale chciałem zrobić radość moim siostrom Stanisławie i Janinie, które przyjechały na Msze świętą”. Jest to ostatni zapis w Notatkach, które Ksiądz Prymas wiernie prowadził codziennie od roku 1949.

Cały dzień jest bardzo męczący. Ksiądz Prymas odczuwa silne dolegliwości przewodu pokarmowego. A mimo to pyta siostrę pielęgniarkę: „Jak się Siostrze wydaje, czy dam rade pojechać do Rzymu na uroczystości 7 czerwca?”

13 maja (41)

Pod ta data Ksiądz Prymas zapisuje w swoim kalendarzu „Strzały do Ojca Świętego na Placu Świętego Piotra». Kiedy dowiedział się o zamachu na życie Papieża, jakby „skurczył” się w sobie i po chwili powiedział: „Zawsze tego się bałem”.

Dzisiaj osłabienie wyraźnie narasta. Pojawiają się przejściowe zaburzenia oddychania. Lekarze opanowują je podawaniem odpowiednich leków. Od tego dnia stosowane są codzienne kroplówki. Po południu zbiera się poszerzone konsylium lekarskie. Zostaje wydany komunikat z data 14 maja. Oto jego treść:

Komunikat lekarski dotyczący stanu zdrowia J. Em. Ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski

W połowie marca 1981 roku wystąpiły u Księdza Prymasa objawy zaburzeń układu pokarmowego, które utrzymywały się przez kilka dni mimo leczenia. Konsylium Lekarskie ustaliło program postępowania diagnostycznego, zrealizowany w klinikach i zakładach Akademii Medycznej w Warszawie. - Na wyraźne życzenie Jego Eminencji zespół leczący składa się ze specjalistów krajowych.

W toku postępowania diagnostycznego ustalono, że choroba dotyczy narządów jamy brzusznej z towarzyszącym wysiękiem, Badania kliniczne oraz badania laboratoryjne, przeprowadzone z udziałem specjalistów, ustaliły rozpoznanie. Zastosowano leczenie farmakologiczne zasadniczej choroby i wzmacniające organizm. Kolejne narady zespołu specjalistów stwierdziły, że choroba - mimo leczenia - ma przebieg postępujący. Stan chorego Ks. Kardynała Prymasa jest poważny.

Warszawa, dnia 14 maja 1981 roku

Komunikat podpisali: prof. Zdzisław Łapiński, prof. Stefan Kruś, prof. Jan Nielubowicz, doc. Jan Dzieniszewski, prof. Walenty Hartwig, doc. Jan Sadowski, prof. Andrzej Kułakowski, doc. Zygmunt Sadowski