Marianin z Charkowa: z powodu kontrofensywy w serca wstępuje nadzieja

„To dzieje się powoli, tak od pięciu dni, nasi przejmują wioskę po wiosce. Dzięki temu jest znacznie mniej ostrzałów, wcześniej było nawet 50 na dzień, w tej chwili zdarzają się maksymalnie trzy, cztery. To bardzo pocieszające – mówi ks. Bieliczew. – W jednej z wiosek na północ od Charkowa, zajętej od początku wojny, przebywała znajoma naszej parafianki. Ci ludzie cały ten czas spędzili w piwnicy. Pisała do swojej koleżanki, że czekają na naszych, że mają nadzieję. Przez ostatni tydzień, albo nawet więcej, brakowało im wszystkiego. Nie było gazu, prądu i wody. Posiłki gotowali na ulicy na otwartym ogniu, kiedy w pobliżu nie było okupantów i nikt do nich nie strzelał. Ale wczoraj się doczekali. Bardzo się ucieszyłem, kiedy przyszła wiadomość, że zostali wyzwoleni, bo w tej piwnicy było bardzo wielu ludzi.“