Będzie to ostatnia z comiesięcznych Mszy św. „o obfite owoce beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego”. Od momentu rozpoczęcia przygotowań do beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia w listopadzie 2019, księża i wierni gromadzili się w Archikatedrze Warszawskiej 21 razy, 28 dnia każdego miesiąca.

Do koncelebry zaproszeni są szczególnie księża związani z osobą Prymasa z terenu Archidiecezji Warszawskiej, Diecezji Warszawsko-Praskiej i Diecezji Łowickiej. Przed 1992 rokiem tereny tych diecezji wchodziły w skład jednej Archidiecezji Warszawskiej.

- Mieli szczęście i łaskę, że to kard. Wyszyński udzielił im święceń kapłańskich, i tym wydarzeniem żyją do dziś. To postacie, które miały możliwość bycia z nim, już wkrótce błogosławionym, na co dzień - komentuje proboszcz parafii katedralnej ks. Bogdan Bartołd.

Kard. Wyszyński udzielał święceń kapłańskich najpierw w kościele seminaryjnym przy Krakowskim Przedmieściu, który do momentu odbudowy Archikatedry Warszawskiej pełnił rolę prokatedry, lub w innych warszawskich kościołach, a następnie, od 1953 roku w nowo odbudowanej Archikatedrze św. Jana Chrzciciela.

Ilu księży wyświęcił Prymas Tysiąclecia

Trudno oszacować liczbę wszystkich księży wyświęconych przez kard. Stefana Wyszyńskiego. Wielu z nich nie żyje, najmłodsi z tego grona mają dziś około 66 lat.

Prymas Wyszyński udzielił święceń prezbiteratu 704 kapłanom Archidiecezji Warszawskiej i 312 z Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Udzielał święceń osobiście, z przerwą jedynie w czasie uwięzienia go przez ówczesne władze PRL.

KAI DODANE 18.08.2021

Przed beatyfikacją – cuda kard. Wyszyńskiego

Znany jest cud uzdrowienia 19-latki z nowotworu tarczycy, którego uznanie przez Watykan zdecydowało o beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego. Wstawiennictwo Prymasa „zadziałało” jednak nie tylko ten jeden raz. Wśród wielu świadectw łask są też świadectwa z Gniezna.  »

więcej »

Ale ta liczba może być wielokrotnie wyższa. Na mocy przyznanych mu przez Stolicę Apostolską specjalnych pełnomocnictw kard. Wyszyński wyświęcił wielu księży dla innych polskich diecezji, zwłaszcza w latach 50. na tzw. Ziemiach Odzyskanych, zanim zostały tam ustanowione nowe granice diecezji. W gronie tym są m. in. kapłani dzisiejszych archidiecezji wrocławskiej, szczecińsko-kamieńskiej, warmińskiej, diecezji opolskiej, zielonogórsko-gorzowskiej.

Ponadto wyświęcił kapłanów zakonnych m.in. marianów, pallotynów, jezuitów, orionistów, kapucynów czy franciszkanów. Biografowie kard. Wyszyńskiego wspominają też, że w swojej kaplicy miał udzielać (tajnych) święceń kapłanom z ówczesnej Czechosłowacji.

Najstarszy z księży Archidiecezji Warszawskiej wyświęcony przez przyszłego błogosławionego to ks. infułat Stanisław Kur, biblista, tłumacz Księgi Rut w Biblii Tysiąclecia W latach 1982-1997 był rektorem warszawskiego seminarium. Przyjął święcenia kapłańskie z rąk kard. Wyszyńskiego 23 sierpnia 1953 r. Za dwa miesiące skończy 92 lata.

Do najmłodszych należy ostatni rocznik księży wyświęconych przez Prymasa Wyszyńskiego w 1980 r. dla Archidiecezji Warszawskiej. W gronie wówczas wyświęconych był m.in. bp Piotr Jarecki (w 1994 r. wyświęcony na biskupa).

Senior warszawskich kapłanów

- To był pierwsze święcenia w odbudowanej katedrze warszawskiej - wspomina ks. Stanisław Kur. - Była w stanie surowym. Nie było jeszcze posadzki. Jednocześnie to były ostatnie święcenia przed uwięzieniem Prymasa miesiąc później. Święcenia były w dziwnym terminie, 23 sierpnia 1953 r., a to dlatego, że przygotowanie do kapłaństwa trwało wtedy pięć lat a “kawałek VI roku mieliśmy od 1 lipca do dnia święceń” - wspomina ks. Kur.

GN 31/2021 DODANE 05.08.2021 AKTUALIZACJA 09.09.2021

Próba ognia

O poruczniku Wyszyńskim, który w brawurowy sposób wyprowadza Niemców w pole i stułą opatruje przestrzelone nogi powstańców, opowiada Tadeusz Syka, współreżyser filmu „Wyszyński – zemsta czy przebaczenie”. »

więcej »

“Było nas święconych dwudziestu”. Był to rocznik księży, którzy do warszawskiego seminarium wstąpili w 1948 r., kiedy swoją posługę rozpoczynał również Prymas Wyszyński. Ks. Kur do dziś pamięta, jak Prymas Wyszyński tuż po swoim ingresie do prokatedry warszawskiej odwiedził seminarium. To była niezapomniana wizyta - podkreśla.

„Znaliśmy Prymasa od początku jego pasterzowania w naszej diecezji, a przekonanie o jego świętości - jak mówi ks. Kur - narastało stopniowo”. Klerykom a później neoprezbiterom rocznika 1953 wtedy nie przyszło do głowy, że mają kontakt z błogosławionym.

Z perspektywy lat, senior warszawskich kapłanów podkreśla, że Prymas Wyszyński był zatroskany o wielkie sprawy Kościoła a jednocześnie o drobiazgi, np. o to czy kleryk z asysty nie zmarzł w zimnym kościele w czasie uroczystości.