Piękny dar, piękna posługa

Uroczyste ustanowienie nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. odbyło się 6 marca w radomskiej katedrze. Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił bp Solarczyk. Szafarze odwiedzają chorych z posługą. Dla wielu z nich to ogromna radość móc przyjąć Jezusa w Komunii św., który umacnia ich w cierpieniu, samotności i niedołężności.

Kandydaci na szafarzy zostali wybrani ze swoich wspólnot parafialnych przez księży proboszczów - cieszą się ich zaufaniem i dobrą opinią. - Do swojej posługi przygotowywali się podczas specjalnego kursu. Pogłębiali swoją wiedze teologiczną i praktyczną dotyczącą posługi nadzwyczajnego szafarza Komunii św. Ponadto w ubiegłym tygodniu odbyli trzydniowe rekolekcje w sanktuarium MB Ostrobramskiej w Skarżysku Kamiennej, przygotowując się duchowo do przyjęcia posługi w dniu dzisiejszym - mówi ks. kan. Tomasz Herc, diecezjalny duszpasterz nadzwyczajnych szafarzy Komunii św.

Na początku Eucharystii biskup zwrócił się do kandydatów na szafarzy: - Wy, którzy dzisiaj zostaniecie ustanowieni nadzwyczajnymi szafarzami Komunii św. we wspólnocie naszego Kościoła radomskiego. Dzięki wam mamy tę wyjątkową okazję, wielki dar, aby w tym czasie Wielkiego Postu stanąć wobec Pana Boga z dziękczynieniem za wszelkie dary, jakie wpisuje w Najświętszą Eucharystię. Jakie są nam ofiarowane poprzez ten sakrament, jakie wyrażamy my w naszym oddaniu i wierzymy, że otrzymujemy od Boga poprzez obrzęd Komunii św. tajemnicę Bożego życia, które trwa, które poprzez Eucharystię jest nam ofiarowane, odnawia nas. Pragniemy nim żyć. Zawierzamy dzisiaj tę tajemnicę każdemu, kto w naszej wspólnocie Kościoła radomskiego uczestniczy w tajemnicy wiary, prosząc, aby zawsze z wielkim oddaniem i szacunkiem była przeżywana i przyjmowana. Zawierzamy szczególnie was drodzy bracia, abyście byli sługami tych tajemnic i świadkami Bożego życia.

W homilii ordynariusz podkreślał piękno i znaczenie posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii św.: - Życzę wam i będę się modlił, żebyście zawsze stając wobec swojej posługi, tej sprawowanej w świątyni i tej, która będzie się wyrażała w tej trosce o osoby, które nie mogą przyjść do świątyni, kiedy będziecie zanosić Najświętszy Sakrament, Komunię św. osobom w domach, chorym, tym którzy nie mogą opuścić swojego mieszkania, żebyście nieśli to głębokie przekonanie, tę wielką tajemnicę wiary, że jesteście świadkami, sługami miłości Boga i wy ją uobecniacie poprzez ofiarę, bo to sam Bóg ją dopełnia poprzez posługę szafarzy - jakimi są kapłani. Wy otrzymujecie to jako wyjątkowe zaproszenie, aby to ofiarować, aby to zanieść, aby odnowić - mówił bp. Marek.

Kończąc homilię biskup powiedział: - Jesteście posłani. Piękny dar, piękna posługa. Nie bez powodu wspomniałem o tej tajemnicy waszego życia i miłości w tym powołaniu, które wy przeżywacie. Niech to wszystko, co Bóg wam ofiaruje poprzez waszą posługę szafarzy, napełni wasze życie, wasze życiowe powołania, wasze rodziny, wasze małżonki, dzieci i najbliższych, pięknymi owocami Bożego życia i Bożej miłości. Niech wrażliwość i oddanie, i poświecenie dla tego, co przeżywacie z Nimi, będzie tym bardziej zachętą, aby dla tych, którzy stają się waszą rodziną ducha, również z takim oddaniem podejść, przeżyć i wypełniać to posługiwanie w Kościele. Niech Bóg wam na to wszystko błogosławi!

Uroczysta promocja odbyła się po homilii, biskup poświęcił również krzyże, które szafarze zawiesili sobie na szyi. W uroczystym ustanowieniu wzięli udział członkowie rodzin nadzwyczajnych szafarzy.

- Dziękuje wam drodzy bracia, którzy zgodziliście się przyjąć tę posługę. Życzę, aby ta posługa przyniosła wam jak najbogatsze owoce. Dziękuję waszym bliskim, przyjaciołom, znajomym. Życzę, aby ta posługa waszych mężów, ojców, dziadków, przyniosła również wielkie umocnienie w tym, co doczesne, ale i w tym co duchowe, wieczne w waszych rodzinach. Dziękuję kapłanom. Wy zaproponowaliście tych mężczyzn - podkreślił bp Solarczyk.

Nadzwyczajny szafarz Komunii świętej powinien mieć od 35 do 65 lat (możliwość dyspensy po 25 roku życia), odznaczać się zaangażowaniem w życie Kościoła, wzorowym życiem moralnym oraz poważaniem wśród duchowieństwa i wiernych. Powinien także znać podstawowe prawdy katechizmowe oraz najważniejsze zagadnienia teologiczno-liturgiczne. Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej.