Jesteśmy gotowi do służby!

Ksiądz Biskup Suski - ordynariusz toruński, przewodniczący Komisji Duchowieństwa Konferencji Episkopatu Polski, tak przedstawia sprawę diakonatu:
„Wprowadzenie diakonatu stałego w diecezji należy do kompetencji biskupa ordynariusza, który podejmuje decyzję w tej sprawie po zasięgnięciu opinii rady kapłańskiej i diecezjalnej rady duszpasterskiej oraz po rozeznaniu konkretnych potrzeb i specyficznej sytuacji swojego Kościoła partykularnego. Jeśli biskup zadecyduje o wprowadzeniu diakonatu stałego, to powinien zatroszczyć się o odpowiednią katechezę skierowaną do ogółu wiernych swojej diecezji, a także ustanowić potrzebne struktury dla formacji kandydatów do diakonatu stałego. Być może trudno będzie zrealizować ten drugi punkt w niektórych diecezjach. Istnieje jednak rozwiązanie: biskupi mogą wprowadzić diakonat stały w swojej diecezji, powierzając kandydatów ośrodkom formacyjnym w innych diecezjach. Uważam, że ten diakonat przede wszystkim jest potrzebny dla nowej ewangelizacji. Pojawiają się nowe areopagi głoszenia Ewangelii. Diakon pracujący zawodowo ma łatwy dostęp do tych środowisk. Poza tym powstają nowe wspólnoty kościelne, które także wymagają przewodzenia. Myślę, że diakoni będą dla nich bardzo użyteczni. Jest wreszcie posługa charytatywna, o której wypadałoby szerzej powiedzieć.”

No właśnie więc pozostaje nam czekać na przychylność naszych ordynariuszy, bo to właśnie im przede wszystkim mamy być potrzebni, jak i również proboszczom, wikarym. Praca misyjna, ewangelizacja która miałaby być naszym udziałem, chorzy którzy na nas czekają. Polska w tej dziedzinie niestety odstaje i to znacznie od czołówki europejskiej. Według najnowszego wydania Annuarium Statisticum Ecclesiae - rocznik statystyczny Kościoła, który zawiera dane na koniec 2004 roku, o diakonach stałych tak się pisze: W 2004 r. było na świecie 32 tysiące diakonów stałych. Rocznik podaje również podaje najnowsze dane o Kościele katolickim w Polsce. W Polsce żyło ponad 36,6 mln katolików... pracowało 28546 księży... oraz 7 diakonów stałych". Dane dotyczące Kościoła w Polsce budzą jednak wątpliwości. Wątpliwości dotyczą zarówno liczby katolików w naszym kraju, jak i posługi diakonów stałych. Wiadomo jednak, że formację przygotowawczą do święceń dopiero rozpoczęli kandydaci do diakonatu stałego.

W swojej pierwszej Encyklice Deus est Caritas Papież Benedykt XVI również wspomniał o obowiązku ewangelizacji: „Miłość bliźniego zakorzeniona w miłości Boga jest przede wszystkim powinnością każdego poszczególnego wierzącego, ale jest także zadaniem całej wspólnoty kościelnej, i to na każdym jej poziomie: od wspólnoty lokalnej, przez Kościół partykularny, aż po Kościół powszechny w jego wymiarze globalnym. Również Kościół jako wspólnota winien wprowadzać miłość w czyn. Konsekwencją tego jest fakt, że miłość potrzebuje również organizacji, aby w sposób uporządkowany mogła służyć wspólnocie. Świadomość tego zadania odgrywała w Kościele rolę konstytutywną od samych jego początków”. (Deus caritas est, 20). W kościele hierarchicznym zadania te od starożytności chrześcijańskiej wypełniają diakoni. Papież wspomina, że wraz z utworzeniem kolegium Siedmiu, „diakonia” – posługa miłości bliźniego, spełniana zbiorowo w sposób zorganizowany – została już wprowadzona do fundamentalnej struktury Kościoła.