Predyspozycja a preferencja

Jednocześnie wiele osób homoseksualnych zdecydowanie sprzeciwia się uznaniu ich orientacji za wynik wyboru. Świadczą o tym ich wypowiedzi, w których mówią: „Kondycja homoseksualna nie jest sprawą wyboru. Sam bardzo wcześnie odczułem orientację, która nie była moim wyborem”. Albo: „Nie wybierałem nigdy swojej orientacji (kto przy zdrowych zmysłach chciałby być homoseksualistą?). Ile bym dał za to, żeby być człowiekiem heteroseksualnym!”.

Mamy zatem dwie sprzeczne opinie. Jaka może być tego przyczyna?

Chyba ta, że w homoseksualizmie jest jednak element wyboru. Tyle że nie dotyczy on orientacji jako pociągu seksualnego (w tym wypadku homoseksualnego), ale pójścia za orientacją, czyli wybrane może być zachowanie (aktywność seksualna) lub nawet więcej — postawa i styl życia osoby homoseksualnej, potocznie nazywane byciem gejem czy lesbijką. „Można powiedzieć, że chociaż nie ma się wyboru w kwestii homoerotycznych uczuć, ma się wybór w kwestii homoseksualnego zachowania. Na pewno zatem dokonuje się wyboru, czy być lesbijką lub gejem, czy też nie” — stwierdza psychoterapeuta i jeden z czołowych publicystów gejowskich Don Clark.

Cóż to znaczy: być lesbijką lub gejem? Jaka jest różnica między byciem gejem a byciem homoseksualistą? Różnicy tej nie docenia się potocznie, a z niej właśnie wynika istnienie kultury gejowskiej i ruchu gejowskiego.

Polega ona na stosunku osoby homoseksualnej do swojego homoseksualizmu. Homoseksualizm to orientacja seksualna, a gejostwo to postawa i styl bycia. Gej stwierdza: „pociąg do osób tej samej płci stanowi o mojej tożsamości”, a więc akceptuje — nawet często manifestuje — swój homoseksualizm. Identyfikuje się z grupą społeczną gejów, wyraźnie podkreśla: my (geje) — oni (heterycy). Deklaruje zadowolenie ze swojej sytuacji i subkultury, stąd określenie tej postawy: angielskie słowo gay oznacza wesoły. O kobietach mówi się lesbijka, od nazwy greckiej wyspy Lesbos, na której w VI wieku p.n.e. wokół poetki Safony gromadziły się kobiety, które łączyły silne więzy emocjonalne.

Natomiast homoseksualiści nie–geje to osoby homoseksualne, które mają świadomość własnej orientacji, ale jest ona dla nich często powodem cierpienia i gdyby mogli wybierać, woleliby być heteroseksualni. Najczęściej nie przyznają się do swojej orientacji, nie identyfikują się z innymi osobami homoseksualnymi. Niektórzy są w stanie zaakceptować swoją orientację, ale traktują ją jako krzyż, coś, co zostało im dane jako element drogi życia.

Wszyscy geje i lesbijki są homoseksualistami, ale nie każdy homoseksualista jest gejem lub lesbijką.