Predyspozycja a preferencja

Kobieta i mężczyzna, funkcjonując w społeczeństwie, uświadamiają sobie swoją kobiecość czy męskość i przez porównanie z innymi wypracowują społeczną tożsamość płciową (gender identity), a także podejmują pewne role społeczne związane z płcią (gender role). Role płci są to wzory zachowań, prawa i obowiązki uważane za właściwe dla danej płci w danym społeczeństwie. Oznacza to, że większość tego, co uważamy za typowo męskie lub typowo kobiece, ukształtowane jest przez kulturę, w której żyjemy. Psychologia i socjologia są zgodne co do tego, że płeć biologiczna jest podstawą przypisywania ról społecznych. W większości społeczeństw kobietom i mężczyznom wyznacza się różne role, potwierdzają to obserwacje życia codziennego.

Predyspozycja, czyli teoria biologiczna

Do niedawna — a w pewnych środowiskach nadal — najpopularniejszym poglądem na temat genezy homoseksualizmu jest uznanie go za predyspozycję. Badacze, którzy stoją na stanowisku, że homoseksualizm jest wrodzony, poszukują czynnika odpowiedzialnego za jego występowanie w organicznej strukturze człowieka. „Wrodzony” oznacza „istniejący od urodzenia”, stąd są dwie przyczyny cechy wrodzonej: może być uwarunkowana genetycznie albo nabyta w okresie prenatalnym. Badania zatem idą w dwóch kierunkach: poszukiwania czynników genetycznych i poszukiwania organicznych czynników prenatalnych.

Do najbardziej znanych w nurcie poszukiwań genetycznych należą badania Deana Hamera. W 1993 roku Hamer i jego współpracownicy stwierdzili, że znaleźli gen odpowiedzialny za homoseksualizm. Ponowne badania jednak, dokonane zarówno przez Hamera, jak i przez innych badaczy, nie potwierdziły wyników. Ale sensacyjne doniesienia mediów o znalezieniu „genu homoseksualnego” nie zostały nigdy sprostowane.

Inne badania nad genetycznymi uwarunkowaniami homoseksualizmu dotyczyły bliźniąt jednojajowych. Jak wiadomo, mają one taki sam garnitur genetyczny, stąd czynnik genetyczny powodujący homoseksualizm musiałby występować u obu. Okazało się jednak, że tak nie jest — np. w badaniach J. M. Baileya i R. Pillarda wykazano, że jeżeli jeden z bliźniaków był homoseksualny, to prawie w połowie badanych par bliźniąt drugi brat nie podzielał jego orientacji seksualnej.

Inne badania prowadzono na siostrach, które były lesbijkami, stwierdzając w podsumowaniu, że „badania nie wykazały wspólnych wzorów genetycznych u homoseksualnych sióstr”.

Do tej pory nie wykazano takich wspólnych wzorów genetycznych.