Ścieżki modlitwy

Później, gdy wstąpiłem do zakonu, mistrz nowicjatu mawiał, że istnieje chińskie przysłowie – a jest ich tak wiele! – mówiące o tym, iż wszyscy rodzimy się z zaciśniętymi rękami, a cała sztuka życia polega na tym, by nauczyć się je otworzyć. Podobnie pięć palców modlitwy pomaga nam otworzyć nasze dłonie, by oddać siebie w ofierze Bogu oraz przyjąć dary, które On chce nam ofiarować.

Ten rodzaj modlitwy zachęca nas do stosowania swoich własnych słów i myśli w rozmowie z Bogiem oraz podsuwa prosty, ale wspaniały system pozwalający wcielić w życie cały wachlarz stylów modlitewnych. Pomaga nam również wyjść w modlitwie poza myśl dyskursywną ku czemuś prostszemu i bardziej kontemplacyjnemu. Uczy nas stawania w obecności Boga i słuchania Go. To tutaj zaczyna się ów fundamentalny przełom w modlitwie, który ma opisać ta książka. Gdyż słuchanie daje modlitwie zupełnie nową podstawę. Potwierdza, że Bóg jest kimś, kto liczy się dużo bardziej niż cokolwiek, co moglibyśmy wymienić. Problem polega na tym, że jak można się było spodziewać, słuchanie jest niezmiernie trudne, i dlatego musimy sobie jeszcze przyswoić parę niezbędnych wskazówek.

Modlitwa z Pismem Świętym
Jeśli chcemy pozwolić na rozwój modlitwy, musimy się nauczyć pewnej ważnej umiejętności, jaką jest słuchanie. Jedną z metod, jak się tego nauczyć, jest wkomponowanie w swoją modlitwę pewnego czasu dla Biblii. Dla chrześcijan Pismo Święte jest skierowanym do nas słowem Bożym. I możemy słuchać tego słowa, nawet gdy czytamy je sobie prywatnie, a w ten naturalny sposób uczymy się modlić do Boga w ramach dwustronnej więzi, a stopniowo w relacji, w której Bóg ma decydujące słowo. Dla każdego, kto chce traktować modlitwę poważnie, jest to moment kluczowy. Nigdy nie odnajdziemy Boga, jeśli będziemy się upierać przy tym, żeby mówić wyłącznie samemu.

Czytanie Biblii pomaga nam wielorako. Przede wszystkim przekazuje nam wspaniałą historię wiary, w której Jezus się urodził i w której został wychowany. Wiara ta kształtowała Jego horyzonty wiary i nadziei, a dla nas, patrzących na Jezusa, „który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala” (Hbr 12,2), jest istotnym elementem naszej edukacji w wierze, nauką patrzenia Jego oczami i Jego wyobraźnią. A więc nie tylko Nowy Testament, ale także Stary Testament może nas w różnorakich aspektach wiele nauczyć.

Jednak mądre czytanie Biblii nie jest prostą sprawą. Warto korzystać z pewnych wskazówek w lekturze, by móc się w tej Księdze rozeznać. Mamy tutaj wiele wspaniałych narzędzi. Istnieją liczne uwagi co do systematycznej lektury oraz komentarze, bardzo pomocne informacje można znaleźć w niektórych leksykonach, a w szczególności warto polecić wydania Biblii, które zawierają wprowadzenia, śródtytuły, odsyłacze i przypisy. Wszystkie te pomoce ułatwiają właściwe podejście do tekstu. Ale każdy z nas musi się w tym odnaleźć po swojemu i starać się rozwinąć osobistą znajomość Pisma Świętego i własny z nim kontakt. Niemal zawsze polecam początkującym zaczynanie od Ewangelii, aby poznać Jezusa Chrystusa, a dopiero w następnej kolejności przejście do Dziejów Apostolskich i listów nowotestamentowych, by uchwycić, jak na początku ludzie wyrażali swoją wiarę w Jezusa i jaki kształt chrześcijańskiej wspólnoty kościelnej to uformowało.

Ale chociaż wymaga to pewnej wytrwałości, celem tej długiej drogi powinno być wniknięcie w całą historię biblijną, próba zrozumienia postaci i zainteresowania się tymi wszystkimi wielkimi wzlotami i upadkami, usiłowanie nieustannego wsłuchiwania się, jak całościowe pojmowanie Boga i Jego celów wśród ludu kształtowało się poprzez doświadczenie tysiącleci. Przez moje ostatnie lata w szkole pomagałem w pewnej parafii w Birmingham, gdzie ksiądz powiedział zwyczajnie, że Stary Testament czytany w świetle Nowego jest najlepszym wprowadzeniem do teologii pastoralnej, gdyż pomaga zrozumieć drogi Boże w historii człowieka, jak również proces wzrastania ludzi w tej wiedzy i w miłości do Boga.