Ofiarowanie Pańskie

• Ze świecami w ręku :.
• W Biblii :.
• Komentarze do tekstów biblijnych :.
• Homilie na Ofiarowanie Pańskie :.
• Powiedzieli o Ofiarowaniu Pańskim :.
• Z Bogiem, ludźmi, całym stworzeniem :.
• Dawniej w liturgii :.
• Aktualnie w liturgii :.
• Matka Boska Gromniczna :.
• Świeć, Jezu, świeć :.

• Prawie wszystko o życiu konsekrowanym :.
• Żyć dla Boga :.
• Coraz więcej dziewic konsekrowanych :.
• Wdowa też może być konsekrowaną :.

Głęboka jest treść święta Ofiarowania Pańskiego: Chrystus Pan wchodzi do świątyni, aby podkreślić, że kończy się kapłaństwo Starego Przymierza, a rozpoczyna się w Nim i przez Niego Kapłaństwo nowe oraz nowa, najwyższa i najdoskonalsza Ofiara, którą On aktem ofiarowania się Ojcu niebieskiemu w świątyni dzisiaj zapoczątkował.



Od lat po r. 1000 wprowadzono z tej okazji zwyczaj poświęcania gromnic i procesji na pamiątkę, że Szymon nazwał Chrystusa Pana "światłem na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego Izraela" (Łk2,32). Tę symbolikę, światła, Chrystus sam szeroko wyjaśni, kiedy siebie nazwie "Światłem świata".

Szczególnie wymowna była ta symbolika w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, kiedy nabożeństwa odbywały się nocą i kiedy nie było innego światła. Kościół katolicki na każdym kroku nam przypomina, że Chrystus Pan jest naszym światłem, że bez Chrystusa bylibyśmy wszyscy w najgłębszych ciemnościach niewiedzy i śmierci. Będąc zaś sam światłem, udziela nam także Chrystus swojego światła i dzieli się nim z nami: przez swoją naukę i życie Boże, jakie do dusz naszych wlewa. Momentem najuroczystszym apoteozy Chrystusa jako światła, który oświeca narody, jest podniosły obrzęd w Wielką Sobotę poświęcenia paschału wielkanocnego i przepiękny hymn: Exulet, jaki Kościół z tej okazji przez swoich kapłanów jako dar wdzięczności wyśpiewuje.