Na ulicach naszych miast spotykamy osoby ubrane w zakonne habity, które różnią się kolorem i krojem. To ci, którzy bądź już złożyli śluby czystości, posłuszeństwa i ubóstwa, bądź do nich się przygotowują. Habit jest dla zakonnika tym samym, czym mundur dla żołnierza. Po nim można określić przynależność do konkretnego instytutu życia zakonnego (popularnie nazywanego zakonem)...
Podstawą codziennego życia zakonnego jest reguła, czyli zbiór ogólnych przepisów regulujących życie zakonne. Najbardziej znane w zakonach męskich Reguły: św. Pachomiusza (IV w.), św. Benedykta (zredagowana ok. 540 roku), św. Bazylego (zatwierdzona w roku 363), św. Augustyna, św. Alberta Avogadro (XIII w.), św. Franciszka (ostatecznie zatwierdzona w roku 1223), św. Ignacego z Loyoli (XVI w.).
Wymienione Reguły zawierają fundamentalne wskazania, według których wspólnoty zakonne kształtują swe życie. Na przykład według Reguły św. Augustyna żyją augustianie, bożogrobcy, bonifratrzy, dominikanie, duchacy, kongregacje kanoników regularnych i trynitarze. Na Regule św. Franciszka opierają swoją duchowość bracia mniejsi, franciszkanie konwentualni, kapucyni.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).