Papież do watykańskich dyplomatów: bądźcie bliscy ludziom

Służba wymagająca serca

Papież przyjął korpus dyplomatyczny Stolicy Apostolskiej, dziękując im za odpowiedź na głos Chrystusa. „Nie cofnęliście się przed wezwaniem Mistrza, który zaprasza, by zostawić wszystko i nieść Ewangelię aż po krańce ziemi” – powiedział Leon XIV.

Zwrócił uwagę, że posługa w nuncjaturach jest „trudna i wymagająca serca płonącego Bogiem i otwartego na człowieka”. „Służąc wspólnotom kościelnym, bądźcie odblaskiem miłości i bliskości, jaką Papież darzy każdą z nich, zachowując żywe sentire cum Ecclesia — współodczuwanie z Kościołem” – zachęcał Papież.

„Nie izolujcie się”

Leon XIV zaapelował, by przedstawiciele papiescy zachowywali żywy kontakt zarówno z Kościołami lokalnymi, jak i kulturami krajów, do których są posłani.

„Nie bądźcie ludźmi zdystansowanymi, ale pełnymi pasji uczniami Chrystusa, zanurzającymi się z ewangelicznym stylem w konteksty waszego życia i posługi.” – mówił. Jak podkreślił Ojciec Święty, taka posługa nie jest „postawą folklorystyczną”, ale wynika z pragnienia poświęcenia się ziemi i osobom, którym służymy. 

Papież ostrzegł ponadto przed pokusą życia oderwanego od wspólnoty. „Kiedy to poczucie przynależności słabnie, pojawia się zniechęcenie: wtedy stajemy się jak drzewa bez korzeni” – dodał. 

Chrystus Eucharystyczny źródłem siły

Papież przypomniał, że codziennym centrum życia każdej nuncjatury jest kaplica.
„Światło tabernakulum rozprasza się cienie i niepokoje” – zaznaczył. Leon XIV zachęcił, by w trudnych momentach duchowni potwierdzali swą motywację za św. Augustynem: „Pondus meum, amor meus – moim ciężarem jest miłość moja”.

Wskazał, że jak prorok Eliasz, który „sądził, że jego dzieło było daremne”, tak i oni mogą doświadczać zniechęcenia, ale Bóg zawsze „pokazuje pewną drogę i bezpieczną ścieżkę”.

Pielgrzymi nadziei w świecie konfliktów

Leon XIV szczególnie podziękował tym, którzy posługują w warunkach wojny, ubóstwa i napięć politycznych. „Kościół wspiera was modlitwą” – zapewnił, prosząc, by dyplomaci pozostali „pielgrzymami nadziei tam, gdzie brakuje sprawiedliwości i pokoju”.