Kard. Ruini o Janie Pawle II: Dar dla Rzymu i całego świata

Przemówienie ks. kard. Camillo Ruiniego, wikariusza dla diecezji rzymskiej, wygłoszone na zakończenie sesji inauguracyjnej postępowania diecezjalnego w sprawie życia, heroiczności cnót i sławy świętości sługi Bożego Jana Pawła II (Karola Wojtyły); Rzym, Bazylika św. Jana na Lateranie, 28 czerwca 2005 r.

Reklama

We wrześniu 1926 roku Karol, nazywany zdrobniale Lolkiem, zaczyna uczęszczać do szkoły powszechnej. Następnie, jako dziewięcioletnie dziecko, 13 kwietnia 1929 roku traci matkę, która umiera z powodu choroby, mając zaledwie 45 lat. Miesiąc później przyjmuje Pierwszą Komunię Świętą. W roku 1930 rozpoczyna naukę w szkole średniej - w Państwowym Gimnazjum w Wadowicach; wybiera profil klasyczny. Ale 5 grudnia 1932 roku Karol znów zostaje dotknięty wielką żałobą - po śmierci starszego brata Edmunda, młodego lekarza, który traci życie, pielęgnując chorych na szkarlatynę.

Zostawszy tylko z ojcem, jest przez Niego wprowadzany w życie, w którym istotne miejsce zajmują modlitwa i asceza. Dzięki temu znajduje odpowiedni czas nie tylko na naukę, lecz także na zabawę, radość i sport. Inną osobą mającą duży wpływ na formację chrześcijańską Karola był ks. Kazimierz Figlewicz, młody kapłan, który od 1930 roku uczył religii w wadowickiej szkole i opiekował się w parafii ministrantami, do których należał Karol. Mały Karol spowiadał się u niego, podziwiał go i czuł doń głębokie przywiązanie. Natomiast wspomniany kapłan opisuje Karola jako "chłopca bardzo żywego, o wielkim talencie, bardzo bystrego i bardzo dobrego".

Cechami, które pozostaną wyryte głęboko w duszy chłopca i którym był wierny do końca, wyróżniającymi wzrastanie Jego pobożności, są miłość do Najświętszej Maryi Panny i nabożeństwo do Ducha Świętego.

Życie religijne Karola było wzmacniane systematyczną modlitwą osobistą, korzystaniem z sakramentów, praktykami pobożnymi, w szczególności odbywaniem pielgrzymek do sanktuariów maryjnych, a także zaangażowaniem w pracę stowarzyszeń katolickich: w wigilię Wniebowzięcia NMP w roku 1934 wstąpił do Sodalicji Mariańskiej w swojej parafii, a dwa lata później został jej prezesem.

Poza tym już w roku 1934 Karol zaczyna brać udział w przedstawieniach, a dwa lata później podejmuje intensywną współpracę z awangardowym reżyserem teatralnym Mieczysławem Kotlarczykiem, zakochanym w teatrze i głęboko wierzącym.

3 maja 1938 roku Karol otrzymuje sakrament bierzmowania, zaś 27 maja zdaje pomyślnie egzamin dojrzałości: podczas uroczystości odbioru dyplomu zostaje poproszony o wygłoszenie mowy pożegnalnej. W sierpniu tego samego roku przenosi się z ojcem do Krakowa, aby zapisać się na studia - na filologię polską na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jak pisze w swej książce "Dar i Tajemnica", ta droga przybliżyła przyszłego Jana Pawła II do samej "tajemnicy Słowa".

Jednak wybuch II wojny światowej, rozpoczętej atakiem na Polskę 1 września 1939 roku, radykalnie zmienia życie Karola.

Więcej na następnej stronie
«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
27 28 29 30 31 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
1 2 3 4 5 6 7