Niekoronowany cesarz - św. Ludwik IX

Gdy Ludwik IX zaczął wreszcie zarządzać królestwem osobiście, zainicjował wiele reform. Między innymi powołał parlament, a także zajął się naprawą finansów, sądownictwa i administracji. Wspierał rozmaite dzieła charytatywne i fundacje kościelne. To właśnie z jego inicjatywy powstała w Paryżu słynna Saint-Chapelle, w której zaczęto gromadzić najcenniejsze z relikwii, w tym fragment korony cierniowej.

Ten wzorowy mąż i ojciec ukrócił w latach 1242-1243 bunt akwitańskich baronów oraz ich samowolę, ujednolicił także francuski system monetarny, dzięki czemu gospodarka królestwa mogła rozkwitnąć. „Wspierał rozwój miast i ich działalność kupiecką, popierał rozwój nauki (kolegium ufundowane przez jego kapelana, Roberta de Sorbon, dało początek paryskiej Sorbonie)” – czytamy w PWN-owskiej publikacji „Nasi Święci Patroni”.

Monarcha wsławił się także uczestnictwem w pokojowych pertraktacjach między papieżem i cesarzem oraz udziałem w wyprawie krzyżowej. W latach 1248-1254 przebywał między innymi w egipskiej Damietcie oraz w Palestynie, z której zmuszony był przedwcześnie powrócić, ze względu na śmierć swej matki, która pod jego nieobecność ponownie zarządzała Francją.

Kanonizacja nastąpiła w roku 1297. Co ciekawe, wszystkie kościoły ambasad francuskich są pod wezwaniem właśnie świętego Ludwika IX. Uchodzi za patrona Paryża, Monachium, Berlina, a także pielgrzymów, kupców, naukowców i chorych na dżumę.