Katolicka wyspa

Sanktuariów na Malcie nie brakuje, choć żadne z nich nie pełni roli naszej Częstochowy. Najpiękniejszą świątynią jest bez wątpienia kościół św. Jana Chrzciciela w Valetcie, niegdyś główny kościół Rycerzy Maltańskich, dziś konkatedra. W bocznej kaplicy podziwiamy „Ścięcie Jana Chrzciciela”, największy obraz Caravaggia, namalowany podczas jego pobytu na wyspie. Tłumy turystów pozbawiają to miejsce sakralności. Pierwsza katedra biskupa Malty znajduje się w Mdinie, starej stolicy, reklamowanej jako Silent City. Rzeczywiście cicho tu i pustawo, może dlatego, że zdążyliśmy przed falą turystów. Kiedy dochodzimy do katedry, kończy się właśnie Msza św. Jest na niej dość sporo ludzi. – Na Mszę w tygodniu chodzi w parafiach około 500 ludzi – zapewnia Salvino.

Tuż obok cichej Mdiny leży gwarne miasto Rabat. Słynie z groty, w której według tradycji przebywał św. Paweł, oraz z katakumb. Większe noszą imię św. Pawła, mniejsze św. Agaty, która tutaj miała szukać schronienia przed prześladowaniem. W Rabacie odwiedzamy jeszcze klasztor dominikanów, najstarszy na Malcie. Kościół nosi tytuł Matki Bożej z Groty. Jeszcze przed przybyciem zakonników istniała tu grota otoczona kultem, w której około roku 1400 Maryja miała się objawić myśliwemu wracającemu z polowania. O tym miejscu zrobiło się głośniej w 1999 roku, kiedy to na marmurowej kopii wizerunku Maryi, używanej podczas odpustowych procesji, pojawiły się krwawe łzy. Świadkami tego wydarzenia byli dominikanie, zachowały się zdjęcia. Powołano komisję do zbadania tego zjawiska, która do dziś nie wydała werdyktu co do natury tego wydarzenia, ale wizerunek otoczony jest dziś kultem.

Najstarszym sanktuarium maryjnym Malty jest Mellieha, położone nieopodal Zatoki św. Pawła. W zakrystii krząta się siostra Generosa ze Zgromadzenia Córek Najświętszego Serca, jednego z kilku zakonnych zgromadzeń, które powstały na Malcie. – Tradycja mówi, że autorem maryjnej ikony we wnętrzu skalnej groty jest sam św. Łukasz. Wizerunek próbowali zniszczyć Turcy, ale obraz cudownie ocalał. Po tym wydarzeniu kult bardzo się ożywił. Maltańczycy lubią zawierać tutaj śluby, a pielgrzymki przyjeżdżają tu z całego świata. W maju 1990 roku modlił się tutaj wasz rodak Jan Paweł II – opowiada siostra.

Z Mellieha blisko już na wyspę Gozo. Prom pokonuje odległość 6 kilometrów w 20 minut. Wyspa stanowi osobną diecezję z katedrą w stolicy – Viktorii. Najważniejszym sanktuarium Gozo jest bazylika Ta’Pinu z cudownym wizerunkiem Maryi. Sylwetkę neoromańskiego kościoła stojącego w szczerym polu widać z daleka. W 1883 roku była tu tylko mała kaplica. Karmela Grima i Francesco Porteli niezależnie od siebie słyszeli głos dochodzący z kaplicy, wzywający ich do modlitwy. Te wydarzenia zapoczątkowały kult. W 1932 roku do małej kapliczki dobudowano potężny kościół. Obok kaplicy z cudownym wizerunkiem można zobaczyć mnóstwo świadectw wysłuchanych modlitw, podziękowania, wota z całego świata.

Nie tylko odpusty

Kościół maltański to nie tylko historia i tradycje. Jest tu najwyższy w Europie odsetek chodzących co niedzielę do kościoła (51 proc. na Malcie i 72,7 na Gozo). W 35 religijnych stowarzyszeniach i ruchach działa aktywnie 22 proc. wiernych. Czternaście katolickich organizacji powstało na Malcie. Jednym z najbardziej prężnych jest tzw. Towarzystwo Doktryny Chrześcijańskiej (popularnie zwane MUZEUM), zajmujące się nauczaniem wiary dzieci, młodzieży i dorosłych.