Nie sposób powiedzieć, kim jest Bóg. Gdy o Nim usiłujemy mówić - mówimy raczej kim nie jest niż kim i jakim jest.
(za "Czy wiem w co wierzę", Wydawnictwo "Jedność", Kielce 1992)
Bóg jest wszechmogący
Wiara w Bożą wszechmoc posiada - jak wskazuje Pismo święte - kilka źródeł. Pierwszym jest wiara w stworzenie. Wszystko, co człowieka otacza, na co patrzy i co go zdumiewa -jest dziełem Bożym. Znane dobrze opowiadanie o stworzeniu świata znajdujące się w pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju wymienia kolejno niebo i ziemię, słońce, księżyc i gwiazdy, lądy i morza, ryby, ptaki i zwierzęta, wreszcie - człowieka, by wyrazić podziw dla absolutnej wszechmocy Boga, stwarzającego wszystko jednym swym słowem.
Wiara w Bożą wszechmoc płynie także z doświadczenia dziejów. Dla Izraela jest to doświadczenie jego własnej historii. Idzie tu o "wielkie dzieła Boga", ratującego wybrany przez siebie naród. Izraelici nigdy nie mogli wyjść z podziwu nad ocaleniem swych przodków z niewoli egipskiej dzięki cudownemu przejściu przez Morze Czerwone. Idzie tu również o historię poszczególnych osób. Oto Bóg powołuje słabych i prostych ludzi do wielkich zadań. Budzi życie tam, gdzie, po ludzku mówiąc, nie powinno by ono powstać. "Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego" , jak zwiastuje anioł Najświętszej Maryi Pannie (Łk 1,37).
Jest i trzecie źródło wiary w Bożą wszechmoc: Bóg odmienia człowieka, zwracając go ku sobie i odpuszczając mu grzechy. Tak nauczają prorocy, wzywając do nawrócenia: "Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby czerwone jak purpura, staną się jak wełna" (Iz 1,18). Wewnętrzna przemiana człowieka, doświadczana nieraz w kontakcie z innymi, ale przede wszystkim znana z doświadczenia osobistego, przemiana związana z przekonaniem o dostąpieniu odpuszczenia win, jest przekonaniem o wszechmocy Bożej. On rozświetla ciemności grzechu, niesie radość i życie tam, gdzie panował smutek i śmierć. "Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga?" (Mk 2,7).
Czymże zatem jest Boża wszechmoc? Jest mocą stwórczą: jest kształtowaniem ludzkiej historii, by stawała się historią ludzkiego zbawienia, jest odradzającym człowieka przebaczeniem win.
Więcej na następnej stronie