Ewangelizował pogańskie dzieci, zginął śmiercią męczeńską

Leoncjusz urodził się ok. 1016 r. Był Grekiem i prawdopodobnie pochodził z Konstantynopola. Około roku 1032 jako mnich przybył na obszary misyjne, do Ławry Pieczerskiej w Kijowie. Ok. roku 1051 Leoncjusz został powołany na stanowisko biskupa w Rostowie Wielkim. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Jego nienaruszone ciało odkryte zostało w 1164 r., podczas prac budowlanych nad nową katedrą w Rostowie. W 1231 r. zostało przeniesione, na polecenie Wielkiego Księcia Andrzeja Bogolubowa, do odbudowanej katedry i złożone w złotym relikwiarzu. 

Kult Leoncjusza został zatwierdzony w 1190 r. i ponownie w 1547 r. Jest jednym z 21 ortodoksyjnych świętych, których w 1940 r. papież Pius XII pozwolił, specjalnym dekretem, czcić w kościele katolickim. 

Jest uznawany za patrona Rostowa Wielkiego i całej Rosji.