Na tarczy herbowej biskupa nominata Janusza Ostrowskiego znalazło się przedstawienie Jezusa jako Dobrego Pasterza. Jest o nawiązanie do zawołania biskupiego: "Jezu, ufam Tobie!".
Prastarym zwyczajem Kościoła jest praktyka używania przez duchownych herbu właściwego dla stopnia piastowanej godności czy też pełnionej funkcji kościelnej. Jego przyjęcie wynika przede wszystkim z przesłanek praktycznych. Stąd też herb biskupi pełni funkcję rozpoznawczą, informacyjną, reprezentacyjną, wreszcie prestiżową. Dlatego umieszczany jest przede wszystkim na dokumentach i pieczęciach, ale także na budynkach kościelnych, różnych przedmiotach i sprzętach liturgicznych. Pierwotnie duchowni używali własnych herbów rodowych, natomiast obecnie powszechnie przyjęto zasadę umieszczania w herbie biskupim odniesień do programu posługi pasterskiej nowego biskupa.
Herb biskupa - niezależnie, czy jest ordynariuszem swojej diecezji, czy biskupem pomocniczym lub tytularnym - jest zwieńczony zielonym kapeluszem z sześcioma zielonymi chwostami w trzech rzędach. Ten sposób rozmieszczenia chwostów odróżnia go od herbu arcybiskupa, gdzie chwosty są zgrupowane w czterech rzędach. Chwosty są zawieszone na sznurze przewleczonym przez rondo kapelusza, zakończonym jednym chwostem, umieszczonym nad rondem.
Kapelusz wywodzi się z kapelusza pielgrzymiego. Ma przypominać o wędrówce do niebieskiej ojczyzny. Biskupi w odróżnieniu od kardynałów, którym przysługuje czerwony kapelusz, używają kapelusza zielonego. Ten kolor symbolizuje dobrych pasterzy wiodących powierzoną im owczarnię na zielone pastwiska. Stanowi także metaforę głoszonej przez nich nieskażonej doktryny wiary (Ps 23, 2). Za tarczą herbową widnieje ustawiony pionowo krzyż procesyjny, który już od wieku V był noszony przed papieżem i legatami papieskimi. Stanowi on przypomnienie, że władza biskupa pochodzi od Chrystusa i ma charakter służebny. Zasadniczą częścią herbu jest godło umieszczone na tarczy oraz znajdujące się poniżej zawołanie biskupie na banderoli. To ono stanowi klucz do zrozumienia całego przesłania ideowego herbu biskupiego.
Biskup Janusz Ostrowski, biskup pomocniczy archidiecezji warmińskiej ze stolicą tytularną w Caltadria, jako swoje zawołanie oraz program biskupiej posługi przyjął słowa: "Jesu, In Te Confido" ("Jezu, ufam Tobie"). To powszechnie znane wezwanie wiąże się z przesłaniem, jakie skierował do św. s. Faustyny Jezus Miłosierny. Pan Jezus chciał, by była to najprostsza modlitwa ufności wszystkich strapionych i uciśnionych, a zarazem dewiza identyfikująca obraz będący jednym z przejawów kultu Bożego Miłosierdzia. Stąd też na tarczy herbowej biskupa Janusza Ostrowskiego znalazło się srebrne (białe) przedstawienie Jezusa jako Dobrego Pasterza w polu zielonym. Jednocześnie dewiza biskupia przywołuje osobę św. Jana Pawła II, wielkiego apostoła miłosierdzia Bożego, którego posługą biskup Janusz chce się inspirować.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.