Nie wystarczy się wzruszyć

Mówiliśmy już o tym, że Caritas to przede wszystkim ludzie, często bardzo oddani. Fenomenem są tutaj Szkolne Koła Caritas. Dziś rodzice bardzo inwestują w rozwój swoich dzieci. Wysyłają je na zajęcia sportowe czy z języków obcych. Dlaczego warto, aby zaproponowali im także SKC?

Kiedy młody człowiek dotyka biedy, spotyka się z człowiekiem, który żyje w trudnej sytuacji, następuje w nim wewnętrzna przemiana. Wzrasta świadomość konieczności dzielenia się, zmienia się patrzenie na własne potrzeby. Działanie w Szkolnym Kole Caritas może uczynić młodego człowieka głębszym wewnętrznie i bardziej dojrzałym.

Czy Ksiądz daje pieniądze żebrakom na ulicy?

To zależy. Na pewno staram się zatrzymać, czasami zapytać, dlaczego ten człowiek żebrze. Nieraz kupuję coś do jedzenia. Trzeba być ostrożnym, ponieważ jest wielu naciągaczy. Jeżeli nie chcę dać, niech spotkanie z żebrzącym będzie jednak impulsem do jakiejś pomocy np. konkretnej organizacji – jeśli żebrak prosi mnie na ulicy, dam na jakiś dobry cel w najbliższym czasie. Nie zwalniajmy się tak całkowicie.

Za chwilę będzie Ksiądz proboszczem. Nie czuje Ksiądz presji, że wszyscy będą patrzeć, jak Caritas działa w parafii u byłego dyrektora?

(śmiech) Dużo zależy od ludzi. Ksiądz nic nie zrobi bez współpracowników. Tutaj jest ogromne pole do działania dla świeckich. Mam nadzieję, że tacy ludzie się znajdą.

Ks. prał. Marian Subocz - kapłan diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. W latach 1986-1993 rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Koszalinie. Pierwszy powojenny dyrektor Caritas Polska. Na początku lat 90. XX w. tworzył struktury tej organizacji. Autor pomysłu na Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom. W latach 1994-1998 zastępca sekretarza generalnego KEP. W latach 1998-2001 w Biurze Konferencji Episkopatów Unii Europejskiej w Brukseli. W latach 2001-2007 proboszcz parafii pw. św. Maksymiliana w Słupsku. W latach 2007-2017 ponownie dyrektor Caritas Polska. Od sierpnia 2017 proboszcz parafii pw. św. Marcina w Kołobrzegu.