Przeor Jasnej Góry biskupem pomocniczym

O. Łukasz Mirosław Buzun (w Zakonie Łukasz), syn Alfonsa i Teresy z domu Rydzewska, ur. 26 lutego 1968 r. w Korycinie. W latach 1975–1978 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Czarnymstoku a następnie w Jesionówce. W 1983 r. rozpoczął naukę w technikum mechanicznym w Białymstoku na kierunku naprawa i eksploatacja pojazdów samochodowych.

Po zdaniu egzaminu dojrzałości starał się o przyjęcie na Politechnikę Warszawską, jednak nie został przyjęty. W tym czasie dowiedział się o Instytucie Wyższej Kultury Religijnej w Suwałkach, będącym filią KUL. Postanowił tam złożyć podanie i po zdaniu egzaminów wstępnych został zaliczony w poczet studentów. Jak sam napisał w życiorysie przed wstąpieniem do Zakonu: „nauka sprawiała mi wiele radości, ale wciąż czułem wewnętrzny niepokój, że to jeszcze nie to, czego chcę. Zafascynowała mnie postawa ludzi całkowicie oddanych Bogu i Matce Bożej. Zapragnąłem być jednym z nich i zrealizować to w Zakonie Paulinów”.

12 grudnia 1988 r. zwrócił się z prośbą o przyjęcie do Zakonu Paulinów. Nowicjat rozpoczął 10 stycznia 1989 r. w Żarkach – Leśniowie. 13 stycznia 1990 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Od roku akademickiego 1990/91 rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów w Krakowie na Skałce. 2 sierpnia 1995 r. na Jasnej Górze, na ręce ówczesnego Generała Zakonu, o. Jana Nalaskowskiego złożył profesję wieczystą-uroczystą, a w dniu 3 sierpnia 1995 r. z rąk Ks. Bp Antoniego Długosza przyjął święcenia Diakonatu. Święcenia Kapłańskie przyjął z rąk ks. abp Stanisława Nowaka, metropolity częstochowskiego na Jasnej Górze dnia 8 czerwca 1996 r.

Po święceniach został skierowany do pracy duszpasterskiej i katechetycznej w paulińskim klasztorze w Wieruszowie. Od roku akademickiego 1999/2000 został skierowany przez ówczesnego Generała Zakonu, O. Stanisława Turka, na studia licencjacko-doktoranckie z psychologii na Papieskim Fakultecie Teologicznym we Wrocławiu, które ukończył licencjatem w październiku 2002 r. a następnie został skierowany na studia doktoranckie, z zakresu teologii duchowości na UKSW w Warszawie.

Z dniem 1 września 2003 r. został przeniesiony do klasztoru w Warszawie. W 2004 r. powrócił do klasztoru w Wieruszowie, aby następnie od lipca 2006 r. podjąć pracę duszpastersko-katechetyczną w parafii św. Ludwika we Włodawie. Od 22 sierpnia 2007 r. przeniesiony na Jasną Górę, gdzie 23 kwietnia 2008 r. został mianowany zastępcą Dyrektora Radia „Jasna Góra” a potem od 23 kwietnia 2011 r. trzecim podprzeorem klasztoru. 16 kwietnia 2014 r. został mianowany Przeorem klasztoru na Jasnej Górze.

Od 20 kwietnia 2010 r. podjął prowadzenie wykładów na UKSW w Warszawie w Studium Kierownictwa Duchowego w ramach przedmiotu „Kierownictwo duchowe a psychoterapia”. Uchwałą Rady Wydziału Teologicznego UKSW w Warszawie z dnia 24 maja 2010 r. na podstawie rozprawy doktorskiej: „Chrystocentryzm życia duchowego w nauczaniu św. Józefa Sebastiana Pelczara” uzyskał stopień naukowy doktora nauk teologicznych z zakresu teologii duchowości. 

W rozmowie z Radiem Watykańskim biskup nominat mówił m.in. o swoich odczuciach tuż po otrzymaniu papieskiej decyzji: 

„Nasuwa mi się na myśl, że mogę się zidentyfikować właściwie z dwoma postaciami biblijnymi. Pierwsza postać jest wpisana w szczególny sposób w życie zakonnika, paulina, to jest postać Maryi – powiedział o. Buzun. – Chodzi o to co mówi Ewangelia, jak Ona przyjęła zwiastowanie. Dwa uczucia: lęk, a z drugiej strony radość. Druga postać, to Dawid, który został wzięty od zwykłych czynności. Chociaż ja byłem przeorem, ale tylko dwa miesiące. Byłem przez wiele lat katechetą, duszpasterzem parafialnym, prowadziłem pielgrzymki i przede wszystkim sprawowałem sakrament pokuty – spowiadałem siostry, więc to wszystko, co robi każdy kapłan. Druga sprawa to jest to drugie uderzenie – mocniejsze! Pierwsze to jest to, że zostałem przeorem, a drugie to, że właśnie Ojciec Święty mianował mnie biskupem pomocniczym kaliskim. Myślę, że to pierwsze uderzenie jakoś przygotowało moją naturę na to, co się teraz wydarzyło. Łaska jest związana zawsze z wydarzeniami, a nie z wyobrażeniami, czy naszymi oczekiwaniami. Ona działa i jest obecna – ufam w to”.