Między Rzymem i Jasną Górą 


Myślałem, co powiedzieć, niestety nic mi do głowy nie przyszło – mówił na zakończenie Mszy św. z okazji swoich 95. urodzin o. Jerzy Tomziński. – Bo jak można podziękować Bogu nieskończenie dobremu za wszystkie łaski? Zostaje tylko pragnienie, żeby w wieczności śpiewać: „Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu” – wyjaśniał. Dla młodych braci z zakonu jest przykładem chrześcijańskiej prostoty, radości i ufności.
– W głowie nie może mi się pomieścić, jak to się mogło stać, że ja, zwyczajny Jasio z Przystajni poznawałem świętych, spotkałem czterech papieży, prymasa Wyszyńskiego, kard. Wojtyłę. Ile było ważnych wydarzeń w Kościele, przy których Pan Bóg mnie postawił – mówił o. Tomziński 5 lat temu, świętując 90. urodziny. Przyjmując jego życie jako klucz, można opowiedzieć dużą część historii polskiego Kościoła w ostatnim stuleciu.